Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прако́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прако́лка прако́лкі
Р. прако́лкі прако́лак
Д. прако́лцы прако́лкам
В. прако́лку прако́лкі
Т. прако́лкай
прако́лкаю		 прако́лкамі
М. прако́лцы прако́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прако́нсул

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прако́нсул прако́нсулы
Р. прако́нсула прако́нсулаў
Д. прако́нсулу прако́нсулам
В. прако́нсула прако́нсулаў
Т. прако́нсулам прако́нсуламі
М. прако́нсуле прако́нсулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прако́нсульскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́нсульскі прако́нсульская прако́нсульскае прако́нсульскія
Р. прако́нсульскага прако́нсульскай
прако́нсульскае		 прако́нсульскага прако́нсульскіх
Д. прако́нсульскаму прако́нсульскай прако́нсульскаму прако́нсульскім
В. прако́нсульскі (неадуш.)
прако́нсульскага (адуш.)		 прако́нсульскую прако́нсульскае прако́нсульскія (неадуш.)
прако́нсульскіх (адуш.)
Т. прако́нсульскім прако́нсульскай
прако́нсульскаю		 прако́нсульскім прако́нсульскімі
М. прако́нсульскім прако́нсульскай прако́нсульскім прако́нсульскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прако́нсульства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прако́нсульства
Р. прако́нсульства
Д. прако́нсульству
В. прако́нсульства
Т. прако́нсульствам
М. прако́нсульстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прако́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прако́п прако́пы
Р. прако́па прако́паў
Д. прако́пу прако́пам
В. прако́п прако́пы
Т. прако́пам прако́памі
М. прако́пе прако́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Прако́павічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прако́павічы
Р. Прако́павіч
Прако́павічаў
Д. Прако́павічам
В. Прако́павічы
Т. Прако́павічамі
М. Прако́павічах

прако́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́паны прако́паная прако́панае прако́паныя
Р. прако́панага прако́панай
прако́панае		 прако́панага прако́паных
Д. прако́панаму прако́панай прако́панаму прако́паным
В. прако́паны
прако́панага		 прако́паную прако́панае прако́паныя
прако́паных
Т. прако́паным прако́панай
прако́панаю		 прако́паным прако́панымі
М. прако́паным прако́панай прако́паным прако́паных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

прако́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́паны прако́паная прако́панае прако́паныя
Р. прако́панага прако́панай
прако́панае		 прако́панага прако́паных
Д. прако́панаму прако́панай прако́панаму прако́паным
В. прако́паны
прако́панага		 прако́паную прако́панае прако́паныя
прако́паных
Т. прако́паным прако́панай
прако́панаю		 прако́паным прако́панымі
М. прако́паным прако́панай прако́паным прако́паных

Кароткая форма: прако́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Прако́паўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Прако́паўка
Р. Прако́паўкі
Д. Прако́паўцы
В. Прако́паўку
Т. Прако́паўкай
Прако́паўкаю
М. Прако́паўцы

прако́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прако́пванне
Р. прако́пвання
Д. прако́пванню
В. прако́пванне
Т. прако́пваннем
М. прако́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.