вадатру́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вадатру́бны |
вадатру́бная |
вадатру́бнае |
вадатру́бныя |
Р. |
вадатру́бнага |
вадатру́бнай вадатру́бнае |
вадатру́бнага |
вадатру́бных |
Д. |
вадатру́бнаму |
вадатру́бнай |
вадатру́бнаму |
вадатру́бным |
В. |
вадатру́бны (неадуш.) вадатру́бнага (адуш.) |
вадатру́бную |
вадатру́бнае |
вадатру́бныя (неадуш.) вадатру́бных (адуш.) |
Т. |
вадатру́бным |
вадатру́бнай вадатру́бнаю |
вадатру́бным |
вадатру́бнымі |
М. |
вадатру́бным |
вадатру́бнай |
вадатру́бным |
вадатру́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вадахлё́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вадахлё́б |
вадахлё́бы |
Р. |
вадахлё́ба |
вадахлё́баў |
Д. |
вадахлё́бу |
вадахлё́бам |
В. |
вадахлё́ба |
вадахлё́баў |
Т. |
вадахлё́бам |
вадахлё́бамі |
М. |
вадахлё́бе |
вадахлё́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вадацё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вадацё́к |
Р. |
вадацё́ку |
Д. |
вадацё́ку |
В. |
вадацё́к |
Т. |
вадацё́кам |
М. |
вадацё́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вадаця́гнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вадаця́гнік |
вадаця́гнікі |
Р. |
вадаця́гніка |
вадаця́гнікаў |
Д. |
вадаця́гніку |
вадаця́гнікам |
В. |
вадаця́гнік |
вадаця́гнікі |
Т. |
вадаця́гнікам |
вадаця́гнікамі |
М. |
вадаця́гніку |
вадаця́гніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вадва́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вадва́ |
Р. |
Вадвы́ |
Д. |
Вадве́ |
В. |
Вадву́ |
Т. |
Вадво́й Вадво́ю |
М. |
Вадве́ |
ваджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ваджэ́нне |
Р. |
ваджэ́ння |
Д. |
ваджэ́нню |
В. |
ваджэ́нне |
Т. |
ваджэ́ннем |
М. |
ваджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ва́дзік
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ва́дзік |
Ва́дзікі |
Р. |
Ва́дзіка |
Ва́дзікаў |
Д. |
Ва́дзіку |
Ва́дзікам |
В. |
Ва́дзіка |
Ва́дзікаў |
Т. |
Ва́дзікам |
Ва́дзікамі |
М. |
Ва́дзіку |
Ва́дзіках |
Вадзі́м
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Вадзі́м |
Вадзі́мы |
Р. |
Вадзі́ма |
Вадзі́маў |
Д. |
Вадзі́му |
Вадзі́мам |
В. |
Вадзі́ма |
Вадзі́маў |
Т. |
Вадзі́мам |
Вадзі́мамі |
М. |
Вадзі́ме |
Вадзі́мах |