Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бязду́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бязду́мнасць
Р. бязду́мнасці
Д. бязду́мнасці
В. бязду́мнасць
Т. бязду́мнасцю
М. бязду́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бязду́мна-даве́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязду́мна-даве́рлівы бязду́мна-даве́рлівая бязду́мна-даве́рлівае бязду́мна-даве́рлівыя
Р. бязду́мна-даве́рлівага бязду́мна-даве́рлівай
бязду́мна-даве́рлівае
бязду́мна-даве́рлівага бязду́мна-даве́рлівых
Д. бязду́мна-даве́рліваму бязду́мна-даве́рлівай бязду́мна-даве́рліваму бязду́мна-даве́рлівым
В. бязду́мна-даве́рлівы (неадуш.)
бязду́мна-даве́рлівага (адуш.)
бязду́мна-даве́рлівую бязду́мна-даве́рлівае бязду́мна-даве́рлівыя (неадуш.)
бязду́мна-даве́рлівых (адуш.)
Т. бязду́мна-даве́рлівым бязду́мна-даве́рлівай
бязду́мна-даве́рліваю
бязду́мна-даве́рлівым бязду́мна-даве́рлівымі
М. бязду́мна-даве́рлівым бязду́мна-даве́рлівай бязду́мна-даве́рлівым бязду́мна-даве́рлівых

Крыніцы: piskunou2012.

бязду́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бязду́мнік бязду́мнікі
Р. бязду́мніка бязду́мнікаў
Д. бязду́мніку бязду́мнікам
В. бязду́мніка бязду́мнікаў
Т. бязду́мнікам бязду́мнікамі
М. бязду́мніку бязду́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

бязду́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязду́мны бязду́мная бязду́мнае бязду́мныя
Р. бязду́мнага бязду́мнай
бязду́мнае
бязду́мнага бязду́мных
Д. бязду́мнаму бязду́мнай бязду́мнаму бязду́мным
В. бязду́мны (неадуш.)
бязду́мнага (адуш.)
бязду́мную бязду́мнае бязду́мныя (неадуш.)
бязду́мных (адуш.)
Т. бязду́мным бязду́мнай
бязду́мнаю
бязду́мным бязду́мнымі
М. бязду́мным бязду́мнай бязду́мным бязду́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бязду́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бязду́шна бязду́шней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

бязду́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бязду́шнасць
Р. бязду́шнасці
Д. бязду́шнасці
В. бязду́шнасць
Т. бязду́шнасцю
М. бязду́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бязду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязду́шны бязду́шная бязду́шнае бязду́шныя
Р. бязду́шнага бязду́шнай
бязду́шнае
бязду́шнага бязду́шных
Д. бязду́шнаму бязду́шнай бязду́шнаму бязду́шным
В. бязду́шны (неадуш.)
бязду́шнага (адуш.)
бязду́шную бязду́шнае бязду́шныя (неадуш.)
бязду́шных (адуш.)
Т. бязду́шным бязду́шнай
бязду́шнаю
бязду́шным бязду́шнымі
М. бязду́шным бязду́шнай бязду́шным бязду́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бязды́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бязды́мна - -

бязды́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бязды́мнасць
Р. бязды́мнасці
Д. бязды́мнасці
В. бязды́мнасць
Т. бязды́мнасцю
М. бязды́мнасці

Крыніцы: piskunou2012.

бязды́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязды́мны бязды́мная бязды́мнае бязды́мныя
Р. бязды́мнага бязды́мнай
бязды́мнае
бязды́мнага бязды́мных
Д. бязды́мнаму бязды́мнай бязды́мнаму бязды́мным
В. бязды́мны (неадуш.)
бязды́мнага (адуш.)
бязды́мную бязды́мнае бязды́мныя (неадуш.)
бязды́мных (адуш.)
Т. бязды́мным бязды́мнай
бязды́мнаю
бязды́мным бязды́мнымі
М. бязды́мным бязды́мнай бязды́мным бязды́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.