бязду́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бязду́мнік бязду́мнікі
Р. бязду́мніка бязду́мнікаў
Д. бязду́мніку бязду́мнікам
В. бязду́мніка бязду́мнікаў
Т. бязду́мнікам бязду́мнікамі
М. бязду́мніку бязду́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)