прымуро́ўваць
‘прыбудоўваць што-небудзь з каменю, цэглы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымуро́ўваю |
прымуро́ўваем |
| 2-я ас. |
прымуро́ўваеш |
прымуро́ўваеце |
| 3-я ас. |
прымуро́ўвае |
прымуро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прымуро́ўваў |
прымуро́ўвалі |
| ж. |
прымуро́ўвала |
| н. |
прымуро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымуро́ўвай |
прымуро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымуро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́мус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́мус |
пры́мусы |
| Р. |
пры́муса |
пры́мусаў |
| Д. |
пры́мусу |
пры́мусам |
| В. |
пры́мус |
пры́мусы |
| Т. |
пры́мусам |
пры́мусамі |
| М. |
пры́мусе |
пры́мусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыму́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыму́с |
| Р. |
прыму́су |
| Д. |
прыму́су |
| В. |
прыму́с |
| Т. |
прыму́сам |
| М. |
прыму́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыму́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыму́са |
прыму́сы |
| Р. |
прыму́сы |
прыму́с |
| Д. |
прыму́се |
прыму́сам |
| В. |
прыму́су |
прыму́сы |
| Т. |
прыму́сай прыму́саю |
прыму́самі |
| М. |
прыму́се |
прыму́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыму́сам
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прыму́сам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыму́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыму́шу |
прыму́сім |
| 2-я ас. |
прыму́сіш |
прыму́сіце |
| 3-я ас. |
прыму́сіць |
прыму́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыму́сіў |
прыму́сілі |
| ж. |
прыму́сіла |
| н. |
прыму́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыму́сь |
прыму́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыму́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́мусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́мусны |
пры́мусная |
пры́муснае |
пры́мусныя |
| Р. |
пры́муснага |
пры́муснай пры́муснае |
пры́муснага |
пры́мусных |
| Д. |
пры́муснаму |
пры́муснай |
пры́муснаму |
пры́мусным |
| В. |
пры́мусны (неадуш.) пры́муснага (адуш.) |
пры́мусную |
пры́муснае |
пры́мусныя (неадуш.) пры́мусных (адуш.) |
| Т. |
пры́мусным |
пры́муснай пры́муснаю |
пры́мусным |
пры́муснымі |
| М. |
пры́мусным |
пры́муснай |
пры́мусным |
пры́мусных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прымусо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прымусо́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.