прымудры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымудру́ |
прымудры́м |
| 2-я ас. |
прымудры́ш |
прымудрыце́ |
| 3-я ас. |
прымудры́ць |
прымудра́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прымудры́ў |
прымудры́лі |
| ж. |
прымудры́ла |
| н. |
прымудры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымудры́ |
прымудры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымудры́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́мула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́мула |
пры́мулы |
| Р. |
пры́мулы |
пры́мул |
| Д. |
пры́муле |
пры́мулам |
| В. |
пры́мулу |
пры́мулы |
| Т. |
пры́мулай пры́мулаю |
пры́муламі |
| М. |
пры́муле |
пры́мулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыму́льваць
‘крыху ціснуць, націраць што-небудзь; турбаваць, непакоіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыму́льваю |
прыму́льваем |
| 2-я ас. |
прыму́льваеш |
прыму́льваеце |
| 3-я ас. |
прыму́львае |
прыму́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыму́льваў |
прыму́львалі |
| ж. |
прыму́львала |
| н. |
прыму́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыму́львай |
прыму́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыму́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыму́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыму́ляны |
прыму́ляная |
прыму́лянае |
прыму́ляныя |
| Р. |
прыму́лянага |
прыму́лянай прыму́лянае |
прыму́лянага |
прыму́ляных |
| Д. |
прыму́лянаму |
прыму́лянай |
прыму́лянаму |
прыму́ляным |
| В. |
прыму́ляны (неадуш.) прыму́лянага (адуш.) |
прыму́ляную |
прыму́лянае |
прыму́ляныя (неадуш.) прыму́ляных (адуш.) |
| Т. |
прыму́ляным |
прыму́лянай прыму́лянаю |
прыму́ляным |
прыму́лянымі |
| М. |
прыму́ляным |
прыму́лянай |
прыму́ляным |
прыму́ляных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыму́ляць
‘крыху націснуць, нацерці што-небудзь; патурбаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыму́ляю |
прыму́ляем |
| 2-я ас. |
прыму́ляеш |
прыму́ляеце |
| 3-я ас. |
прыму́ляе |
прыму́ляюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыму́ляў |
прыму́лялі |
| ж. |
прыму́ляла |
| н. |
прыму́ляла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыму́ляй |
прыму́ляйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыму́ляўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымурава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымурава́ны |
прымурава́ная |
прымурава́нае |
прымурава́ныя |
| Р. |
прымурава́нага |
прымурава́най прымурава́нае |
прымурава́нага |
прымурава́ных |
| Д. |
прымурава́наму |
прымурава́най |
прымурава́наму |
прымурава́ным |
| В. |
прымурава́ны (неадуш.) прымурава́нага (адуш.) |
прымурава́ную |
прымурава́нае |
прымурава́ныя (неадуш.) прымурава́ных (адуш.) |
| Т. |
прымурава́ным |
прымурава́най прымурава́наю |
прымурава́ным |
прымурава́нымі |
| М. |
прымурава́ным |
прымурава́най |
прымурава́ным |
прымурава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прымурава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымурава́ны |
прымурава́ная |
прымурава́нае |
прымурава́ныя |
| Р. |
прымурава́нага |
прымурава́най прымурава́нае |
прымурава́нага |
прымурава́ных |
| Д. |
прымурава́наму |
прымурава́най |
прымурава́наму |
прымурава́ным |
| В. |
прымурава́ны (неадуш.) прымурава́нага (адуш.) |
прымурава́ную |
прымурава́нае |
прымурава́ныя (неадуш.) прымурава́ных (адуш.) |
| Т. |
прымурава́ным |
прымурава́най прымурава́наю |
прымурава́ным |
прымурава́нымі |
| М. |
прымурава́ным |
прымурава́най |
прымурава́ным |
прымурава́ных |
Кароткая форма: прымурава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прымурава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымуру́ю |
прымуру́ем |
| 2-я ас. |
прымуру́еш |
прымуру́еце |
| 3-я ас. |
прымуру́е |
прымуру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прымурава́ў |
прымурава́лі |
| ж. |
прымурава́ла |
| н. |
прымурава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымуру́й |
прымуру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымурава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыму́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыму́рак |
прыму́ркі |
| Р. |
прыму́рка |
прыму́ркаў |
| Д. |
прыму́рку |
прыму́ркам |
| В. |
прыму́рак |
прыму́ркі |
| Т. |
прыму́ркам |
прыму́ркамі |
| М. |
прыму́рку |
прыму́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.