пракі́слены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракі́слены |
пракі́сленая |
пракі́сленае |
пракі́сленыя |
| Р. |
пракі́сленага |
пракі́сленай пракі́сленае |
пракі́сленага |
пракі́сленых |
| Д. |
пракі́сленаму |
пракі́сленай |
пракі́сленаму |
пракі́сленым |
| В. |
пракі́слены (неадуш.) пракі́сленага (адуш.) |
пракі́сленую |
пракі́сленае |
пракі́сленыя (неадуш.) пракі́сленых (адуш.) |
| Т. |
пракі́сленым |
пракі́сленай пракі́сленаю |
пракі́сленым |
пракі́сленымі |
| М. |
пракі́сленым |
пракі́сленай |
пракі́сленым |
пракі́сленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракіслі́ць
‘зрабіць што-небудзь кіслым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракіслю́ |
пракіслі́м |
| 2-я ас. |
пракіслі́ш |
пракісліце́ |
| 3-я ас. |
пракіслі́ць |
пракісля́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пракіслі́ў |
пракіслі́лі |
| ж. |
пракіслі́ла |
| н. |
пракіслі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракіслі́ |
пракіслі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракіслі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракіслі́ць
‘зрабіць што-небудзь кіслым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракіслю́ |
пракі́слім |
| 2-я ас. |
пракі́сліш |
пракі́сліце |
| 3-я ас. |
пракі́сліць |
пракі́сляць |
| Прошлы час |
| м. |
пракіслі́ў |
пракіслі́лі |
| ж. |
пракіслі́ла |
| н. |
пракіслі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракіслі́ |
пракіслі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракіслі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракі́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракі́слы |
пракі́слая |
пракі́слае |
пракі́слыя |
| Р. |
пракі́слага |
пракі́слай пракі́слае |
пракі́слага |
пракі́слых |
| Д. |
пракі́сламу |
пракі́слай |
пракі́сламу |
пракі́слым |
| В. |
пракі́слы (неадуш.) пракі́слага (адуш.) |
пракі́слую |
пракі́слае |
пракі́слыя (неадуш.) пракі́слых (адуш.) |
| Т. |
пракі́слым |
пракі́слай пракі́слаю |
пракі́слым |
пракі́слымі |
| М. |
пракі́слым |
пракі́слай |
пракі́слым |
пракі́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пракісля́віць
‘зрабіць што-небудзь кіслым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракісля́ўлю |
пракісля́вім |
| 2-я ас. |
пракісля́віш |
пракісля́віце |
| 3-я ас. |
пракісля́віць |
пракісля́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
пракісля́віў |
пракісля́вілі |
| ж. |
пракісля́віла |
| н. |
пракісля́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракісля́ў |
пракісля́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракісля́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракі́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракі́сну |
пракі́снем |
| 2-я ас. |
пракі́снеш |
пракі́снеце |
| 3-я ас. |
пракі́сне |
пракі́снуць |
| Прошлы час |
| м. |
пракі́с |
пракі́слі |
| ж. |
пракі́сла |
| н. |
пракі́сла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракі́сшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праклада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праклада́льнік |
праклада́льнікі |
| Р. |
праклада́льніка |
праклада́льнікаў |
| Д. |
праклада́льніку |
праклада́льнікам |
| В. |
праклада́льніка |
праклада́льнікаў |
| Т. |
праклада́льнікам |
праклада́льнікамі |
| М. |
праклада́льніку |
праклада́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
праклада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
праклада́нне |
| Р. |
праклада́ння |
| Д. |
праклада́нню |
| В. |
праклада́нне |
| Т. |
праклада́ннем |
| М. |
праклада́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.