ілюмінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ілюмінава́ны |
ілюмінава́ная |
ілюмінава́нае |
ілюмінава́ныя |
Р. |
ілюмінава́нага |
ілюмінава́най ілюмінава́нае |
ілюмінава́нага |
ілюмінава́ных |
Д. |
ілюмінава́наму |
ілюмінава́най |
ілюмінава́наму |
ілюмінава́ным |
В. |
ілюмінава́ны (неадуш.) ілюмінава́нага (адуш.) |
ілюмінава́ную |
ілюмінава́нае |
ілюмінава́ныя (неадуш.) ілюмінава́ных (адуш.) |
Т. |
ілюмінава́ным |
ілюмінава́най ілюмінава́наю |
ілюмінава́ным |
ілюмінава́нымі |
М. |
ілюмінава́ным |
ілюмінава́най |
ілюмінава́ным |
ілюмінава́ных |
Кароткая форма: ілюмінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ілюмінава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ілюміну́ецца |
ілюміну́юцца |
Прошлы час |
м. |
ілюмінава́ўся |
ілюмінава́ліся |
ж. |
ілюмінава́лася |
н. |
ілюмінава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ілюмінава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ілюміну́ю |
ілюміну́ем |
2-я ас. |
ілюміну́еш |
ілюміну́еце |
3-я ас. |
ілюміну́е |
ілюміну́юць |
Прошлы час |
м. |
ілюмінава́ў |
ілюмінава́лі |
ж. |
ілюмінава́ла |
н. |
ілюмінава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ілюміну́й |
ілюміну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ілюміну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ілюмінава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ілюміну́ю |
ілюміну́ем |
2-я ас. |
ілюміну́еш |
ілюміну́еце |
3-я ас. |
ілюміну́е |
ілюміну́юць |
Прошлы час |
м. |
ілюмінава́ў |
ілюмінава́лі |
ж. |
ілюмінава́ла |
н. |
ілюмінава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ілюміну́й |
ілюміну́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ілюмінава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ілюміна́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ілюміна́т |
ілюміна́ты |
Р. |
ілюміна́та |
ілюміна́таў |
Д. |
ілюміна́ту |
ілюміна́там |
В. |
ілюміна́та |
ілюміна́таў |
Т. |
ілюміна́там |
ілюміна́тамі |
М. |
ілюміна́це |
ілюміна́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ілюміна́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ілюміна́тар |
ілюміна́тары |
Р. |
ілюміна́тара |
ілюміна́тараў |
Д. |
ілюміна́тару |
ілюміна́тарам |
В. |
ілюміна́тара |
ілюміна́тараў |
Т. |
ілюміна́тарам |
ілюміна́тарамі |
М. |
ілюміна́тару |
ілюміна́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
ілюміна́тар
‘акно’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ілюміна́тар |
ілюміна́тары |
Р. |
ілюміна́тара |
ілюміна́тараў |
Д. |
ілюміна́тару |
ілюміна́тарам |
В. |
ілюміна́тар |
ілюміна́тары |
Т. |
ілюміна́тарам |
ілюміна́тарамі |
М. |
ілюміна́тары |
ілюміна́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
ілюміна́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ілюміна́тарны |
ілюміна́тарная |
ілюміна́тарнае |
ілюміна́тарныя |
Р. |
ілюміна́тарнага |
ілюміна́тарнай ілюміна́тарнае |
ілюміна́тарнага |
ілюміна́тарных |
Д. |
ілюміна́тарнаму |
ілюміна́тарнай |
ілюміна́тарнаму |
ілюміна́тарным |
В. |
ілюміна́тарны (неадуш.) ілюміна́тарнага (адуш.) |
ілюміна́тарную |
ілюміна́тарнае |
ілюміна́тарныя (неадуш.) ілюміна́тарных (адуш.) |
Т. |
ілюміна́тарным |
ілюміна́тарнай ілюміна́тарнаю |
ілюміна́тарным |
ілюміна́тарнымі |
М. |
ілюміна́тарным |
ілюміна́тарнай |
ілюміна́тарным |
ілюміна́тарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ілюмінацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ілюмінацы́йны |
ілюмінацы́йная |
ілюмінацы́йнае |
ілюмінацы́йныя |
Р. |
ілюмінацы́йнага |
ілюмінацы́йнай ілюмінацы́йнае |
ілюмінацы́йнага |
ілюмінацы́йных |
Д. |
ілюмінацы́йнаму |
ілюмінацы́йнай |
ілюмінацы́йнаму |
ілюмінацы́йным |
В. |
ілюмінацы́йны (неадуш.) ілюмінацы́йнага (адуш.) |
ілюмінацы́йную |
ілюмінацы́йнае |
ілюмінацы́йныя (неадуш.) ілюмінацы́йных (адуш.) |
Т. |
ілюмінацы́йным |
ілюмінацы́йнай ілюмінацы́йнаю |
ілюмінацы́йным |
ілюмінацы́йнымі |
М. |
ілюмінацы́йным |
ілюмінацы́йнай |
ілюмінацы́йным |
ілюмінацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ілюміна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ілюміна́цыя |
ілюміна́цыі |
Р. |
ілюміна́цыі |
ілюміна́цый |
Д. |
ілюміна́цыі |
ілюміна́цыям |
В. |
ілюміна́цыю |
ілюміна́цыі |
Т. |
ілюміна́цыяй ілюміна́цыяю |
ілюміна́цыямі |
М. |
ілюміна́цыі |
ілюміна́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.