ілюміна́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ілюміна́тар | ілюміна́тары | |
ілюміна́тара | ілюміна́тараў | |
ілюміна́тару | ілюміна́тарам | |
ілюміна́тара | ілюміна́тараў | |
ілюміна́тарам | ілюміна́тарамі | |
ілюміна́тару | ілюміна́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)