Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзклмнпрстўфхцшю

юро́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юро́дскі юро́дская юро́дскае юро́дскія
Р. юро́дскага юро́дскай
юро́дскае		 юро́дскага юро́дскіх
Д. юро́дскаму юро́дскай юро́дскаму юро́дскім
В. юро́дскі (неадуш.)
юро́дскага (адуш.)		 юро́дскую юро́дскае юро́дскія (неадуш.)
юро́дскіх (адуш.)
Т. юро́дскім юро́дскай
юро́дскаю		 юро́дскім юро́дскімі
М. юро́дскім юро́дскай юро́дскім юро́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

юро́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. юро́дства
Р. юро́дства
Д. юро́дству
В. юро́дства
Т. юро́дствам
М. юро́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юро́дстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. юро́дствую юро́дствуем
2-я ас. юро́дствуеш юро́дствуеце
3-я ас. юро́дствуе юро́дствуюць
Прошлы час
м. юро́дстваваў юро́дствавалі
ж. юро́дствавала
н. юро́дствавала
Загадны лад
2-я ас. юро́дствуй юро́дствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час юро́дствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юро́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юро́к юркі́
Р. юрка́ юрко́ў
Д. юрку́ юрка́м
В. юрка́ юрко́ў
Т. юрко́м юрка́мі
М. юрку́ юрка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

юро́к

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юро́к юркі́
Р. юрка́ юрко́ў
Д. юрку́ юрка́м
В. юро́к юркі́
Т. юрко́м юрка́мі
М. юрку́ юрка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ю́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ю́рскі ю́рская ю́рскае ю́рскія
Р. ю́рскага ю́рскай
ю́рскае		 ю́рскага ю́рскіх
Д. ю́рскаму ю́рскай ю́рскаму ю́рскім
В. ю́рскі (неадуш.)
ю́рскага (адуш.)		 ю́рскую ю́рскае ю́рскія (неадуш.)
ю́рскіх (адуш.)
Т. ю́рскім ю́рскай
ю́рскаю		 ю́рскім ю́рскімі
М. ю́рскім ю́рскай ю́рскім ю́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ю́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ю́рт ю́рты
Р. ю́рта ю́ртаў
Д. ю́рту ю́ртам
В. ю́рт ю́рты
Т. ю́ртам ю́ртамі
М. ю́рце ю́ртах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ю́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ю́рта ю́рты
Р. ю́рты ю́рт
ю́ртаў
Д. ю́рце ю́ртам
В. ю́рту ю́рты
Т. ю́ртай
ю́ртаю		 ю́ртамі
М. ю́рце ю́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ю́ртавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ю́ртавы ю́ртавая ю́ртавае ю́ртавыя
Р. ю́ртавага ю́ртавай
ю́ртавае		 ю́ртавага ю́ртавых
Д. ю́ртаваму ю́ртавай ю́ртаваму ю́ртавым
В. ю́ртавы (неадуш.)
ю́ртавага (адуш.)		 ю́ртавую ю́ртавае ю́ртавыя (неадуш.)
ю́ртавых (адуш.)
Т. ю́ртавым ю́ртавай
ю́ртаваю		 ю́ртавым ю́ртавымі
М. ю́ртавым ю́ртавай ю́ртавым ю́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

юрфа́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. юрфа́к
Р. юрфа́ка
Д. юрфа́ку
В. юрфа́к
Т. юрфа́кам
М. юрфа́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.