но́сік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
но́сік |
но́сікі |
Р. |
но́сіка |
но́сікаў |
Д. |
но́сіку |
но́сікам |
В. |
но́сік |
но́сікі |
Т. |
но́сікам |
но́сікамі |
М. |
но́сіку |
но́сіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
но́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
но́ска |
Р. |
но́скі |
Д. |
но́сцы |
В. |
но́ску |
Т. |
но́скай но́скаю |
М. |
но́сцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
но́скасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
но́скасць |
Р. |
но́скасці |
Д. |
но́скасці |
В. |
но́скасць |
Т. |
но́скасцю |
М. |
но́скасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
но́скі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
но́скі |
но́ская |
но́скае |
но́скія |
Р. |
но́скага |
но́скай но́скае |
но́скага |
но́скіх |
Д. |
но́скаму |
но́скай |
но́скаму |
но́скім |
В. |
но́скі (неадуш.) но́скага (адуш.) |
но́скую |
но́скае |
но́скія (неадуш.) но́скіх (адуш.) |
Т. |
но́скім |
но́скай но́скаю |
но́скім |
но́скімі |
М. |
но́скім |
но́скай |
но́скім |
но́скіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Но́скі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Но́скі |
Р. |
Но́сак Но́скаў |
Д. |
Но́скам |
В. |
Но́скі |
Т. |
Но́скамі |
М. |
Но́сках |
но́сніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
но́сніца |
но́сніцы |
Р. |
но́сніцы |
но́сніц |
Д. |
но́сніцы |
но́сніцам |
В. |
но́сніцу |
но́сніцы |
Т. |
но́сніцай но́сніцаю |
но́сніцамі |
М. |
но́сніцы |
но́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
но́счык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
но́счык |
но́счыкі |
Р. |
но́счыка |
но́счыкаў |
Д. |
но́счыку |
но́счыкам |
В. |
но́счыка |
но́счыкаў |
Т. |
но́счыкам |
но́счыкамі |
М. |
но́счыку |
но́счыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
но́сьбіт
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
но́сьбіт |
но́сьбіты |
Р. |
но́сьбіта |
но́сьбітаў |
Д. |
но́сьбіту |
но́сьбітам |
В. |
но́сьбіта |
но́сьбітаў |
Т. |
но́сьбітам |
но́сьбітамі |
М. |
но́сьбіце |
но́сьбітах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.