мастава́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
мастава́я |
маставы́я |
Р. |
маставо́й |
маставы́х |
Д. |
маставо́й |
маставы́м |
В. |
маставу́ю |
маставы́я |
Т. |
маставо́й маставо́ю |
маставы́мі |
М. |
маставо́й |
маставы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мастава́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Мастава́я |
Р. |
Маставо́й |
Д. |
Маставо́й |
В. |
Маставу́ю |
Т. |
Маставо́й Маставо́ю |
М. |
Маставо́й |
маставі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маставі́к |
маставікі́ |
Р. |
маставіка́ |
маставіко́ў |
Д. |
маставіку́ |
маставіка́м |
В. |
маставіка́ |
маставіко́ў |
Т. |
маставіко́м |
маставіка́мі |
М. |
маставіку́ |
маставіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Маставікі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Маставікі́ |
Р. |
Маставіко́ў |
Д. |
Маставіка́м |
В. |
Маставікі́ |
Т. |
Маставіка́мі |
М. |
Маставіка́х |
маставі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маставі́на |
маставі́ны |
Р. |
маставі́ны |
маставі́н |
Д. |
маставі́не |
маставі́нам |
В. |
маставі́ну |
маставі́ны |
Т. |
маставі́най маставі́наю |
маставі́намі |
М. |
маставі́не |
маставі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Маставу́ха
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Маставу́ха |
Р. |
Маставу́хі |
Д. |
Маставу́се |
В. |
Маставу́ху |
Т. |
Маставу́хай Маставу́хаю |
М. |
Маставу́се |
маставы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маставы́ |
мастава́я |
маставо́е |
маставы́я |
Р. |
маставо́га |
маставо́й маставо́е |
маставо́га |
маставы́х |
Д. |
маставо́му |
маставо́й |
маставо́му |
маставы́м |
В. |
маставы́ (неадуш.) маставо́га (адуш.) |
маставу́ю |
маставо́е |
маставы́я (неадуш.) маставы́х (адуш.) |
Т. |
маставы́м |
маставо́й маставо́ю |
маставы́м |
маставы́мі |
М. |
маставы́м |
маставо́й |
маставы́м |
маставы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Маставы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Маставы́ |
Р. |
Маставо́га |
Д. |
Маставо́му |
В. |
Маставы́ |
Т. |
Маставы́м |
М. |
Маставы́м |
мастаданза́ўр
‘вымерлае гіганцкае земнаводнае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мастаданза́ўр |
мастаданза́ўры |
Р. |
мастаданза́ўра |
мастаданза́ўраў |
Д. |
мастаданза́ўру |
мастаданза́ўрам |
В. |
мастаданза́ўра |
мастаданза́ўраў |
Т. |
мастаданза́ўрам |
мастаданза́ўрамі |
М. |
мастаданза́ўры |
мастаданза́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мастадо́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мастадо́нт |
мастадо́нты |
Р. |
мастадо́нта |
мастадо́нтаў |
Д. |
мастадо́нту |
мастадо́нтам |
В. |
мастадо́нта |
мастадо́нтаў |
Т. |
мастадо́нтам |
мастадо́нтамі |
М. |
мастадо́нце |
мастадо́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.