Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мастава́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. мастава́я маставы́я
Р. маставо́й маставы́х
Д. маставо́й маставы́м
В. маставу́ю маставы́я
Т. маставо́й
маставо́ю
маставы́мі
М. маставо́й маставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мастава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Мастава́я
Р. Маставо́й
Д. Маставо́й
В. Маставу́ю
Т. Маставо́й
Маставо́ю
М. Маставо́й

маставі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маставі́к маставікі́
Р. маставіка́ маставіко́ў
Д. маставіку́ маставіка́м
В. маставіка́ маставіко́ў
Т. маставіко́м маставіка́мі
М. маставіку́ маставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маставікі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маставікі́
Р. Маставіко́ў
Д. Маставіка́м
В. Маставікі́
Т. Маставіка́мі
М. Маставіка́х

маставі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маставі́на маставі́ны
Р. маставі́ны маставі́н
Д. маставі́не маставі́нам
В. маставі́ну маставі́ны
Т. маставі́най
маставі́наю
маставі́намі
М. маставі́не маставі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Маставу́ха

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Маставу́ха
Р. Маставу́хі
Д. Маставу́се
В. Маставу́ху
Т. Маставу́хай
Маставу́хаю
М. Маставу́се

маставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маставы́ мастава́я маставо́е маставы́я
Р. маставо́га маставо́й
маставо́е
маставо́га маставы́х
Д. маставо́му маставо́й маставо́му маставы́м
В. маставы́ (неадуш.)
маставо́га (адуш.)
маставу́ю маставо́е маставы́я (неадуш.)
маставы́х (адуш.)
Т. маставы́м маставо́й
маставо́ю
маставы́м маставы́мі
М. маставы́м маставо́й маставы́м маставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маставы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Маставы́
Р. Маставо́га
Д. Маставо́му
В. Маставы́
Т. Маставы́м
М. Маставы́м

мастаданза́ўр

‘вымерлае гіганцкае земнаводнае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мастаданза́ўр мастаданза́ўры
Р. мастаданза́ўра мастаданза́ўраў
Д. мастаданза́ўру мастаданза́ўрам
В. мастаданза́ўра мастаданза́ўраў
Т. мастаданза́ўрам мастаданза́ўрамі
М. мастаданза́ўры мастаданза́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.

мастадо́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мастадо́нт мастадо́нты
Р. мастадо́нта мастадо́нтаў
Д. мастадо́нту мастадо́нтам
В. мастадо́нта мастадо́нтаў
Т. мастадо́нтам мастадо́нтамі
М. мастадо́нце мастадо́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.