крыжано́сец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крыжано́сец |
крыжано́сцы |
Р. |
крыжано́сца |
крыжано́сцаў |
Д. |
крыжано́сцу |
крыжано́сцам |
В. |
крыжано́сца |
крыжано́сцаў |
Т. |
крыжано́сцам |
крыжано́сцамі |
М. |
крыжано́сцу |
крыжано́сцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крыжано́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крыжано́сны |
крыжано́сная |
крыжано́снае |
крыжано́сныя |
Р. |
крыжано́снага |
крыжано́снай крыжано́снае |
крыжано́снага |
крыжано́сных |
Д. |
крыжано́снаму |
крыжано́снай |
крыжано́снаму |
крыжано́сным |
В. |
крыжано́сны (неадуш.) крыжано́снага (адуш.) |
крыжано́сную |
крыжано́снае |
крыжано́сныя (неадуш.) крыжано́сных (адуш.) |
Т. |
крыжано́сным |
крыжано́снай крыжано́снаю |
крыжано́сным |
крыжано́снымі |
М. |
крыжано́сным |
крыжано́снай |
крыжано́сным |
крыжано́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кры́жань
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кры́жань |
кры́жані |
Р. |
кры́жаня |
кры́жаняў |
Д. |
кры́жаню |
кры́жаням |
В. |
кры́жаня |
кры́жаняў |
Т. |
кры́жанем |
кры́жанямі |
М. |
кры́жані |
кры́жанях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
крыжападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
крыжападо́бна |
крыжападо́бней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
крыжападо́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
крыжападо́бнасць |
Р. |
крыжападо́бнасці |
Д. |
крыжападо́бнасці |
В. |
крыжападо́бнасць |
Т. |
крыжападо́бнасцю |
М. |
крыжападо́бнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
крыжападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крыжападо́бны |
крыжападо́бная |
крыжападо́бнае |
крыжападо́бныя |
Р. |
крыжападо́бнага |
крыжападо́бнай крыжападо́бнае |
крыжападо́бнага |
крыжападо́бных |
Д. |
крыжападо́бнаму |
крыжападо́бнай |
крыжападо́бнаму |
крыжападо́бным |
В. |
крыжападо́бны (неадуш.) крыжападо́бнага (адуш.) |
крыжападо́бную |
крыжападо́бнае |
крыжападо́бныя (неадуш.) крыжападо́бных (адуш.) |
Т. |
крыжападо́бным |
крыжападо́бнай крыжападо́бнаю |
крыжападо́бным |
крыжападо́бнымі |
М. |
крыжападо́бным |
крыжападо́бнай |
крыжападо́бным |
крыжападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крыжасло́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крыжасло́ў |
крыжасло́вы |
Р. |
крыжасло́ва |
крыжасло́ваў |
Д. |
крыжасло́ву |
крыжасло́вам |
В. |
крыжасло́ў |
крыжасло́вы |
Т. |
крыжасло́вам |
крыжасло́вамі |
М. |
крыжасло́ве |
крыжасло́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.