Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

інтуі́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інтуі́цыя
Р. інтуі́цыі
Д. інтуі́цыі
В. інтуі́цыю
Т. інтуі́цыяй
інтуі́цыяю
М. інтуі́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інтуіцыяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. інтуіцыяні́зм
Р. інтуіцыяні́зму
Д. інтуіцыяні́зму
В. інтуіцыяні́зм
Т. інтуіцыяні́змам
М. інтуіцыяні́зме

Крыніцы: piskunou2012.

інтуіцыяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтуіцыяні́ст інтуіцыяні́сты
Р. інтуіцыяні́ста інтуіцыяні́стаў
Д. інтуіцыяні́сту інтуіцыяні́стам
В. інтуіцыяні́ста інтуіцыяні́стаў
Т. інтуіцыяні́стам інтуіцыяні́стамі
М. інтуіцыяні́сце інтуіцыяні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

інтуіцыяні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтуіцыяні́сцкі інтуіцыяні́сцкая інтуіцыяні́сцкае інтуіцыяні́сцкія
Р. інтуіцыяні́сцкага інтуіцыяні́сцкай
інтуіцыяні́сцкае		 інтуіцыяні́сцкага інтуіцыяні́сцкіх
Д. інтуіцыяні́сцкаму інтуіцыяні́сцкай інтуіцыяні́сцкаму інтуіцыяні́сцкім
В. інтуіцыяні́сцкі (неадуш.)
інтуіцыяні́сцкага (адуш.)		 інтуіцыяні́сцкую інтуіцыяні́сцкае інтуіцыяні́сцкія (неадуш.)
інтуіцыяні́сцкіх (адуш.)
Т. інтуіцыяні́сцкім інтуіцыяні́сцкай
інтуіцыяні́сцкаю		 інтуіцыяні́сцкім інтуіцыяні́сцкімі
М. інтуіцыяні́сцкім інтуіцыяні́сцкай інтуіцыяні́сцкім інтуіцыяні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

інтуры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтуры́ст інтуры́сты
Р. інтуры́ста інтуры́стаў
Д. інтуры́сту інтуры́стам
В. інтуры́ста інтуры́стаў
Т. інтуры́стам інтуры́стамі
М. інтуры́сце інтуры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інтуры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інтуры́стка інтуры́сткі
Р. інтуры́сткі інтуры́стак
Д. інтуры́стцы інтуры́сткам
В. інтуры́стку інтуры́стак
Т. інтуры́сткай
інтуры́сткаю		 інтуры́сткамі
М. інтуры́стцы інтуры́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

інтуры́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтуры́сцкі інтуры́сцкая інтуры́сцкае інтуры́сцкія
Р. інтуры́сцкага інтуры́сцкай
інтуры́сцкае		 інтуры́сцкага інтуры́сцкіх
Д. інтуры́сцкаму інтуры́сцкай інтуры́сцкаму інтуры́сцкім
В. інтуры́сцкі (неадуш.)
інтуры́сцкага (адуш.)		 інтуры́сцкую інтуры́сцкае інтуры́сцкія (неадуш.)
інтуры́сцкіх (адуш.)
Т. інтуры́сцкім інтуры́сцкай
інтуры́сцкаю		 інтуры́сцкім інтуры́сцкімі
М. інтуры́сцкім інтуры́сцкай інтуры́сцкім інтуры́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

інты́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. інты́м
Р. інты́му
Д. інты́му
В. інты́м
Т. інты́мам
М. інты́ме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

і́нтыма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. і́нтыма
Р. і́нтымы
Д. і́нтыме
В. і́нтыму
Т. і́нтымай
і́нтымаю
М. і́нтыме

Крыніцы: piskunou2012.

інтымафо́бія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інтымафо́бія
Р. інтымафо́біі
Д. інтымафо́біі
В. інтымафо́бію
Т. інтымафо́біяй
інтымафо́біяю
М. інтымафо́біі

Крыніцы: piskunou2012.