Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

ваю́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваю́н ваю́ны
Р. ваю́на ваю́наў
Д. ваю́ну ваю́нам
В. ваю́на ваю́наў
Т. ваю́нам ваю́намі
М. ваю́не ваю́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ваю́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваю́ючы ваю́ючая ваю́ючае ваю́ючыя
Р. ваю́ючага ваю́ючай
ваю́ючае		 ваю́ючага ваю́ючых
Д. ваю́ючаму ваю́ючай ваю́ючаму ваю́ючым
В. ваю́ючы
ваю́ючага		 ваю́ючую ваю́ючае ваю́ючыя
Т. ваю́ючым ваю́ючай
ваю́ючаю		 ваю́ючым ваю́ючымі
М. ваю́ючым ваю́ючай ваю́ючым ваю́ючых

ваява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваява́нне
Р. ваява́ння
Д. ваява́нню
В. ваява́нне
Т. ваява́ннем
М. ваява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ваява́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваю́юся ваю́емся
2-я ас. ваю́ешся ваю́ецеся
3-я ас. ваю́ецца ваю́юцца
Прошлы час
м. ваява́ўся ваява́ліся
ж. ваява́лася
н. ваява́лася
Загадны лад
2-я ас. ваю́йся ваю́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваю́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ваява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваю́ю ваю́ем
2-я ас. ваю́еш ваю́еце
3-я ас. ваю́е ваю́юць
Прошлы час
м. ваява́ў ваява́лі
ж. ваява́ла
н. ваява́ла
Загадны лад
2-я ас. ваю́й ваю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваю́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваяві́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ваяві́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

ваяво́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваяво́да ваяво́ды
Р. ваяво́ды ваяво́д
Д. ваяво́ду ваяво́дам
В. ваяво́ду ваяво́д
Т. ваяво́дам ваяво́дамі
М. ваяво́дзе ваяво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ваяво́да

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваяво́да
Р. Ваяво́ды
Д. Ваяво́дзе
В. Ваяво́ду
Т. Ваяво́дай
Ваяво́даю
М. Ваяво́дзе

Ваяво́дкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваяво́дкі
Р. Ваяво́дак
Ваяво́дкаў
Д. Ваяво́дкам
В. Ваяво́дкі
Т. Ваяво́дкамі
М. Ваяво́дках

ваяво́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваяво́дскі ваяво́дская ваяво́дскае ваяво́дскія
Р. ваяво́дскага ваяво́дскай
ваяво́дскае		 ваяво́дскага ваяво́дскіх
Д. ваяво́дскаму ваяво́дскай ваяво́дскаму ваяво́дскім
В. ваяво́дскі (неадуш.)
ваяво́дскага (адуш.)		 ваяво́дскую ваяво́дскае ваяво́дскія (неадуш.)
ваяво́дскіх (адуш.)
Т. ваяво́дскім ваяво́дскай
ваяво́дскаю		 ваяво́дскім ваяво́дскімі
М. ваяво́дскім ваяво́дскай ваяво́дскім ваяво́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.