Verbum

анлайнавы слоўнік

Хо́цімск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

хо́цімскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хо́цімскі	хо́цімская	хо́цімскае	хо́цімскія
Р.	хо́цімскага	хо́цімскай хо́цімскае	хо́цімскага	хо́цімскіх
Д.	хо́цімскаму	хо́цімскай	хо́цімскаму	хо́цімскім
В.	хо́цімскі (неадуш.) хо́цімскага (адуш.)	хо́цімскую	хо́цімскае	хо́цімскія (неадуш.) хо́цімскіх (адуш.)
Т.	хо́цімскім	хо́цімскай хо́цімскаю	хо́цімскім	хо́цімскімі
М.	хо́цімскім	хо́цімскай	хо́цімскім	хо́цімскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Хо́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Хо́цінічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Хо́ццевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

хо́ццю

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
хо́ццю	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

хо́ццю-не́хаццю

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
хо́ццю-не́хаццю	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

хо́ць

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́ць

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хо́цькава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне