Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чэ́пка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чэ́пка - -

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́пкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чэ́пкасць
Р. чэ́пкасці
Д. чэ́пкасці
В. чэ́пкасць
Т. чэ́пкасцю
М. чэ́пкасці

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́пкі чэ́пкая чэ́пкае чэ́пкія
Р. чэ́пкага чэ́пкай
чэ́пкае
чэ́пкага чэ́пкіх
Д. чэ́пкаму чэ́пкай чэ́пкаму чэ́пкім
В. чэ́пкі (неадуш.)
чэ́пкага (адуш.)
чэ́пкую чэ́пкае чэ́пкія (неадуш.)
чэ́пкіх (адуш.)
Т. чэ́пкім чэ́пкай
чэ́пкаю
чэ́пкім чэ́пкімі
М. чэ́пкім чэ́пкай чэ́пкім чэ́пкіх

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́плівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́плівы чэ́плівая чэ́плівае чэ́плівыя
Р. чэ́плівага чэ́плівай
чэ́плівае
чэ́плівага чэ́плівых
Д. чэ́пліваму чэ́плівай чэ́пліваму чэ́плівым
В. чэ́плівы (неадуш.)
чэ́плівага (адуш.)
чэ́плівую чэ́плівае чэ́плівыя (неадуш.)
чэ́плівых (адуш.)
Т. чэ́плівым чэ́плівай
чэ́пліваю
чэ́плівым чэ́плівымі
М. чэ́плівым чэ́плівай чэ́плівым чэ́плівых

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́пнуць

‘паціснуць плячыма (чэпнуць плячыма)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чэ́пну чэ́пнем
2-я ас. чэ́пнеш чэ́пнеце
3-я ас. чэ́пне чэ́пнуць
Прошлы час
м. чэ́пнуў чэ́пнулі
ж. чэ́пнула
н. чэ́пнула
Загадны лад
2-я ас. чэ́пні чэ́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чэ́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́пчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́пчык чэ́пчыкі
Р. чэ́пчыка чэ́пчыкаў
Д. чэ́пчыку чэ́пчыкам
В. чэ́пчык чэ́пчыкі
Т. чэ́пчыкам чэ́пчыкамі
М. чэ́пчыку чэ́пчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэ́рава

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́рава чэ́равы
Р. чэ́рава чэ́раваў
Д. чэ́раву чэ́равам
В. чэ́рава чэ́равы
Т. чэ́равам чэ́равамі
М. чэ́раве чэ́равах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэрававяшча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэрававяшча́льнік чэрававяшча́льнікі
Р. чэрававяшча́льніка чэрававяшча́льнікаў
Д. чэрававяшча́льніку чэрававяшча́льнікам
В. чэрававяшча́льніка чэрававяшча́льнікаў
Т. чэрававяшча́льнікам чэрававяшча́льнікамі
М. чэрававяшча́льніку чэрававяшча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэрававяшча́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чэрававяшча́льніца чэрававяшча́льніцы
Р. чэрававяшча́льніцы чэрававяшча́льніц
Д. чэрававяшча́льніцы чэрававяшча́льніцам
В. чэрававяшча́льніцу чэрававяшча́льніц
Т. чэрававяшча́льніцай
чэрававяшча́льніцаю
чэрававяшча́льніцамі
М. чэрававяшча́льніцы чэрававяшча́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэрававяшча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэрававяшча́льны чэрававяшча́льная чэрававяшча́льнае чэрававяшча́льныя
Р. чэрававяшча́льнага чэрававяшча́льнай
чэрававяшча́льнае
чэрававяшча́льнага чэрававяшча́льных
Д. чэрававяшча́льнаму чэрававяшча́льнай чэрававяшча́льнаму чэрававяшча́льным
В. чэрававяшча́льны (неадуш.)
чэрававяшча́льнага (адуш.)
чэрававяшча́льную чэрававяшча́льнае чэрававяшча́льныя (неадуш.)
чэрававяшча́льных (адуш.)
Т. чэрававяшча́льным чэрававяшча́льнай
чэрававяшча́льнаю
чэрававяшча́льным чэрававяшча́льнымі
М. чэрававяшча́льным чэрававяшча́льнай чэрававяшча́льным чэрававяшча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.