хірано́мус
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хірано́мус |
хірано́мусы |
| Р. |
хірано́муса |
хірано́мусаў |
| Д. |
хірано́мусу |
хірано́мусам |
| В. |
хірано́муса |
хірано́мусаў |
| Т. |
хірано́мусам |
хірано́мусамі |
| М. |
хірано́мусе |
хірано́мусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хірасі́ма
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Хірасі́ма |
| Р. |
Хірасі́мы |
| Д. |
Хірасі́ме |
| В. |
Хірасі́му |
| Т. |
Хірасі́май Хірасі́маю |
| М. |
Хірасі́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіратаніса́нне |
хіратаніса́нні |
| Р. |
хіратаніса́ння |
хіратаніса́нняў |
| Д. |
хіратаніса́нню |
хіратаніса́нням |
| В. |
хіратаніса́нне |
хіратаніса́нні |
| Т. |
хіратаніса́ннем |
хіратаніса́ннямі |
| М. |
хіратаніса́нні |
хіратаніса́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хіратаніса́юся |
хіратаніса́емся |
| 2-я ас. |
хіратаніса́ешся |
хіратаніса́ецеся |
| 3-я ас. |
хіратаніса́ецца |
хіратаніса́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
хіратаніса́ўся |
хіратаніса́ліся |
| ж. |
хіратаніса́лася |
| н. |
хіратаніса́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хіратаніса́йся |
хіратаніса́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хіратаніса́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́ць
‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хіратаніса́ю |
хіратаніса́ем |
| 2-я ас. |
хіратаніса́еш |
хіратаніса́еце |
| 3-я ас. |
хіратаніса́е |
хіратаніса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
хіратаніса́ў |
хіратаніса́лі |
| ж. |
хіратаніса́ла |
| н. |
хіратаніса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хіратаніса́й |
хіратаніса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хіратаніса́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіро́лаг
‘хірамант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіро́лаг |
хіро́лагі |
| Р. |
хіро́лага |
хіро́лагаў |
| Д. |
хіро́лагу |
хіро́лагам |
| В. |
хіро́лага |
хіро́лагаў |
| Т. |
хіро́лагам |
хіро́лагамі |
| М. |
хіро́лагу |
хіро́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіро́т
‘паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіро́т |
хіро́ты |
| Р. |
хіро́та |
хіро́таў |
| Д. |
хіро́ту |
хіро́там |
| В. |
хіро́та |
хіро́таў |
| Т. |
хіро́там |
хіро́тамі |
| М. |
хіро́це |
хіро́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.