Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыэюя

славі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. славі́стка славі́сткі
Р. славі́сткі славі́стак
Д. славі́стцы славі́сткам
В. славі́стку славі́стак
Т. славі́сткай
славі́сткаю		 славі́сткамі
М. славі́стцы славі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. славі́стыка
Р. славі́стыкі
Д. славі́стыцы
В. славі́стыку
Т. славі́стыкай
славі́стыкаю
М. славі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славісты́чны славісты́чная славісты́чнае славісты́чныя
Р. славісты́чнага славісты́чнай
славісты́чнае		 славісты́чнага славісты́чных
Д. славісты́чнаму славісты́чнай славісты́чнаму славісты́чным
В. славісты́чны (неадуш.)
славісты́чнага (адуш.)		 славісты́чную славісты́чнае славісты́чныя (неадуш.)
славісты́чных (адуш.)
Т. славісты́чным славісты́чнай
славісты́чнаю		 славісты́чным славісты́чнымі
М. славісты́чным славісты́чнай славісты́чным славісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

славі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славі́сцкі славі́сцкая славі́сцкае славі́сцкія
Р. славі́сцкага славі́сцкай
славі́сцкае		 славі́сцкага славі́сцкіх
Д. славі́сцкаму славі́сцкай славі́сцкаму славі́сцкім
В. славі́сцкі (неадуш.)
славі́сцкага (адуш.)		 славі́сцкую славі́сцкае славі́сцкія (неадуш.)
славі́сцкіх (адуш.)
Т. славі́сцкім славі́сцкай
славі́сцкаю		 славі́сцкім славі́сцкімі
М. славі́сцкім славі́сцкай славі́сцкім славі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сла́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сла́ўлюся сла́вімся
2-я ас. сла́вішся сла́віцеся
3-я ас. сла́віцца сла́вяцца
Прошлы час
м. сла́віўся сла́віліся
ж. сла́вілася
н. сла́вілася
Загадны лад
2-я ас. сла́ўся сла́ўцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сла́вячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сла́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сла́ўлю сла́вім
2-я ас. сла́віш сла́віце
3-я ас. сла́віць сла́вяць
Прошлы час
м. сла́віў сла́вілі
ж. сла́віла
н. сла́віла
Загадны лад
2-я ас. сла́ў сла́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сла́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сла́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сла́вічы
Р. Сла́віч
Сла́вічаў
Д. Сла́вічам
В. Сла́вічы
Т. Сла́вічамі
М. Сла́вічах

Славі́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Славі́чы
Р. Славі́ч
Славі́чаў
Д. Славі́чам
В. Славі́чы
Т. Славі́чамі
М. Славі́чах

Сла́вія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сла́вія
Р. Сла́віі
Д. Сла́віі
В. Сла́вію
Т. Сла́віяй
Сла́віяю
М. Сла́віі

славо́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славо́нскі славо́нская славо́нскае славо́нскія
Р. славо́нскага славо́нскай
славо́нскае		 славо́нскага славо́нскіх
Д. славо́нскаму славо́нскай славо́нскаму славо́нскім
В. славо́нскі (неадуш.)
славо́нскага (адуш.)		 славо́нскую славо́нскае славо́нскія (неадуш.)
славо́нскіх (адуш.)
Т. славо́нскім славо́нскай
славо́нскаю		 славо́нскім славо́нскімі
М. славо́нскім славо́нскай славо́нскім славо́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.