інтраве́рсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтраве́рсія |
інтраве́рсіі |
| Р. |
інтраве́рсіі |
інтраве́рсій |
| Д. |
інтраве́рсіі |
інтраве́рсіям |
| В. |
інтраве́рсію |
інтраве́рсіі |
| Т. |
інтраве́рсіяй
інтраве́рсіяю |
інтраве́рсіямі |
| М. |
інтраве́рсіі |
інтраве́рсіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтраве́рт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтраве́рт |
інтраве́рты |
| Р. |
інтраве́рта |
інтраве́ртаў |
| Д. |
інтраве́рту |
інтраве́ртам |
| В. |
інтраве́рта |
інтраве́ртаў |
| Т. |
інтраве́ртам |
інтраве́ртамі |
| М. |
інтраве́рце |
інтраве́ртах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
інтравертава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтравертава́насць |
| Р. |
інтравертава́насці |
| Д. |
інтравертава́насці |
| В. |
інтравертава́насць |
| Т. |
інтравертава́насцю |
| М. |
інтравертава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтравертава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтравертава́ны |
інтравертава́ная |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя |
| Р. |
інтравертава́нага |
інтравертава́най
інтравертава́нае |
інтравертава́нага |
інтравертава́ных |
| Д. |
інтравертава́наму |
інтравертава́най |
інтравертава́наму |
інтравертава́ным |
| В. |
інтравертава́ны (неадуш.)
інтравертава́нага (адуш.) |
інтравертава́ную |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя (неадуш.)
інтравертава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най
інтравертава́наю |
інтравертава́ным |
інтравертава́нымі |
| М. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най |
інтравертава́ным |
інтравертава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтравертава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтравертава́ны |
інтравертава́ная |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя |
| Р. |
інтравертава́нага |
інтравертава́най
інтравертава́нае |
інтравертава́нага |
інтравертава́ных |
| Д. |
інтравертава́наму |
інтравертава́най |
інтравертава́наму |
інтравертава́ным |
| В. |
інтравертава́ны (неадуш.)
інтравертава́нага (адуш.) |
інтравертава́ную |
інтравертава́нае |
інтравертава́ныя (неадуш.)
інтравертава́ных (адуш.) |
| Т. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най
інтравертава́наю |
інтравертава́ным |
інтравертава́нымі |
| М. |
інтравертава́ным |
інтравертава́най |
інтравертава́ным |
інтравертава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтраве́ртнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтраве́ртнасць |
| Р. |
інтраве́ртнасці |
| Д. |
інтраве́ртнасці |
| В. |
інтраве́ртнасць |
| Т. |
інтраве́ртнасцю |
| М. |
інтраве́ртнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтраверты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтраверты́ўны |
інтраверты́ўная |
інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўныя |
| Р. |
інтраверты́ўнага |
інтраверты́ўнай
інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўнага |
інтраверты́ўных |
| Д. |
інтраверты́ўнаму |
інтраверты́ўнай |
інтраверты́ўнаму |
інтраверты́ўным |
| В. |
інтраверты́ўны (неадуш.)
інтраверты́ўнага (адуш.) |
інтраверты́ўную |
інтраверты́ўнае |
інтраверты́ўныя (неадуш.)
інтраверты́ўных (адуш.) |
| Т. |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнай
інтраверты́ўнаю |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнымі |
| М. |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўнай |
інтраверты́ўным |
інтраверты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
інтра́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтра́да |
інтра́ды |
| Р. |
інтра́ды |
інтра́д |
| Д. |
інтра́дзе |
інтра́дам |
| В. |
інтра́ду |
інтра́ды |
| Т. |
інтра́дай
інтра́даю |
інтра́дамі |
| М. |
інтра́дзе |
інтра́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.