Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

пракалупну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракалупну́ты пракалупну́тая пракалупну́тае пракалупну́тыя
Р. пракалупну́тага пракалупну́тай
пракалупну́тае
пракалупну́тага пракалупну́тых
Д. пракалупну́таму пракалупну́тай пракалупну́таму пракалупну́тым
В. пракалупну́ты (неадуш.)
пракалупну́тага (адуш.)
пракалупну́тую пракалупну́тае пракалупну́тыя (неадуш.)
пракалупну́тых (адуш.)
Т. пракалупну́тым пракалупну́тай
пракалупну́таю
пракалупну́тым пракалупну́тымі
М. пракалупну́тым пракалупну́тай пракалупну́тым пракалупну́тых

Кароткая форма: пракалупну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

пракалупну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалупну́ пракалупнё́м
2-я ас. пракалупне́ш пракалупняце́
3-я ас. пракалупне́ пракалупну́ць
Прошлы час
м. пракалупну́ў пракалупну́лі
ж. пракалупну́ла
н. пракалупну́ла
Загадны лад
2-я ас. пракалупні́ пракалупні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалупну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пракалыва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалыва́юся пракалыва́емся
2-я ас. пракалыва́ешся пракалыва́ецеся
3-я ас. пракалыва́ецца пракалыва́юцца
Прошлы час
м. пракалыва́ўся пракалыва́ліся
ж. пракалыва́лася
н. пракалыва́лася
Загадны лад
2-я ас. пракалыва́йся пракалыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалыва́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пракалыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалыва́ю пракалыва́ем
2-я ас. пракалыва́еш пракалыва́еце
3-я ас. пракалыва́е пракалыва́юць
Прошлы час
м. пракалыва́ў пракалыва́лі
ж. пракалыва́ла
н. пракалыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пракалыва́й пракалыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пракалыха́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалышу́ся пракалы́шымся
2-я ас. пракалы́шашся пракалы́шацеся
3-я ас. пракалы́шацца пракалы́шуцца
Прошлы час
м. пракалыха́ўся пракалыха́ліся
ж. пракалыха́лася
н. пракалыха́лася
Загадны лад
2-я ас. пракалышы́ся пракалышы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалыха́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пракалыха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалышу́ пракалы́шам
2-я ас. пракалы́шаш пракалы́шаце
3-я ас. пракалы́ша пракалы́шуць
Прошлы час
м. пракалыха́ў пракалыха́лі
ж. пракалыха́ла
н. пракалыха́ла
Загадны лад
2-я ас. пракалышы́ пракалышы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалыха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пракаля́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракаля́каю пракаля́каем
2-я ас. пракаля́каеш пракаля́каеце
3-я ас. пракаля́кае пракаля́каюць
Прошлы час
м. пракаля́каў пракаля́калі
ж. пракаля́кала
н. пракаля́кала
Загадны лад
2-я ас. пракаля́кай пракаля́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракаля́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пракалясі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракаляшу́ пракалясі́м
2-я ас. пракалясі́ш пракалесіце́
3-я ас. пракалясі́ць пракаляся́ць
Прошлы час
м. пракалясі́ў пракалясі́лі
ж. пракалясі́ла
н. пракалясі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалясі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пракама́ндаваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракама́ндую пракама́ндуем
2-я ас. пракама́ндуеш пракама́ндуеце
3-я ас. пракама́ндуе пракама́ндуюць
Прошлы час
м. пракама́ндаваў пракама́ндавалі
ж. пракама́ндавала
н. пракама́ндавала
Загадны лад
2-я ас. пракама́ндуй пракама́ндуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракама́ндаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прака́мбій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прака́мбій
Р. прака́мбію
Д. прака́мбію
В. прака́мбій
Т. прака́мбіем
М. прака́мбіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.