бартава́ць
‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
барту́ю |
барту́ем |
| 2-я ас. |
барту́еш |
барту́еце |
| 3-я ас. |
барту́е |
барту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
бартава́ў |
бартава́лі |
| ж. |
бартава́ла |
| н. |
бартава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
барту́й |
барту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
барту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бартава́ць
‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
барту́ю |
барту́ем |
| 2-я ас. |
барту́еш |
барту́еце |
| 3-я ас. |
барту́е |
барту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
бартава́ў |
бартава́лі |
| ж. |
бартава́ла |
| н. |
бартава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
барту́й |
барту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
бартава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бартаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бартаві́на |
бартаві́ны |
| Р. |
бартаві́ны |
бартаві́н |
| Д. |
бартаві́не |
бартаві́нам |
| В. |
бартаві́ну |
бартаві́ны |
| Т. |
бартаві́най бартаві́наю |
бартаві́намі |
| М. |
бартаві́не |
бартаві́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бартавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бартавы́ |
бартава́я |
бартаво́е |
бартавы́я |
| Р. |
бартаво́га |
бартаво́й бартаво́е |
бартаво́га |
бартавы́х |
| Д. |
бартаво́му |
бартаво́й |
бартаво́му |
бартавы́м |
| В. |
бартавы́ (неадуш.) бартаво́га (адуш.) |
бартаву́ю |
бартаво́е |
бартавы́я (неадуш.) бартавы́х (адуш.) |
| Т. |
бартавы́м |
бартаво́й бартаво́ю |
бартавы́м |
бартавы́мі |
| М. |
бартавы́м |
бартаво́й |
бартавы́м |
бартавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Барталаме́еўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Барталаме́еўка |
| Р. |
Барталаме́еўкі |
| Д. |
Барталаме́еўцы |
| В. |
Барталаме́еўку |
| Т. |
Барталаме́еўкай Барталаме́еўкаю |
| М. |
Барталаме́еўцы |
барталініт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
барталініт |
| Р. |
барталініту |
| Д. |
барталініту |
| В. |
барталініт |
| Т. |
барталінітам |
| М. |
барталініце |
Крыніцы:
nazounik2008.
ба́ртар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ба́ртар |
| Р. |
ба́ртару |
| Д. |
ба́ртару |
| В. |
ба́ртар |
| Т. |
ба́ртарам |
| М. |
ба́ртары |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ба́ртарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́ртарны |
ба́ртарная |
ба́ртарнае |
ба́ртарныя |
| Р. |
ба́ртарнага |
ба́ртарнай ба́ртарнае |
ба́ртарнага |
ба́ртарных |
| Д. |
ба́ртарнаму |
ба́ртарнай |
ба́ртарнаму |
ба́ртарным |
| В. |
ба́ртарны (неадуш.) ба́ртарнага (адуш.) |
ба́ртарную |
ба́ртарнае |
ба́ртарныя (неадуш.) ба́ртарных (адуш.) |
| Т. |
ба́ртарным |
ба́ртарнай ба́ртарнаю |
ба́ртарным |
ба́ртарнымі |
| М. |
ба́ртарным |
ба́ртарнай |
ба́ртарным |
ба́ртарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
бартарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бартарыза́цыя |
| Р. |
бартарыза́цыі |
| Д. |
бартарыза́цыі |
| В. |
бартарыза́цыю |
| Т. |
бартарыза́цыяй бартарыза́цыяю |
| М. |
бартарыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Барташу́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Барташу́ны |
| Р. |
Барташу́н Барташу́наў |
| Д. |
Барташу́нам |
| В. |
Барташу́ны |
| Т. |
Барташу́намі |
| М. |
Барташу́нах |