абла́таны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абла́таны |
абла́таная |
абла́танае |
абла́таныя |
| Р. |
абла́танага |
абла́танай абла́танае |
абла́танага |
абла́таных |
| Д. |
абла́танаму |
абла́танай |
абла́танаму |
абла́таным |
| В. |
абла́таны (неадуш.) абла́танага (адуш.) |
абла́таную |
абла́танае |
абла́таныя (неадуш.) абла́таных (адуш.) |
| Т. |
абла́таным |
абла́танай абла́танаю |
абла́таным |
абла́танымі |
| М. |
абла́таным |
абла́танай |
абла́таным |
абла́таных |
Кароткая форма: абла́тана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абла́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абла́таю |
абла́таем |
| 2-я ас. |
абла́таеш |
абла́таеце |
| 3-я ас. |
абла́тае |
абла́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
абла́таў |
абла́талі |
| ж. |
абла́тала |
| н. |
абла́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абла́тай |
абла́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абла́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аблаташы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблаташу́ |
аблато́шым |
| 2-я ас. |
аблато́шыш |
аблато́шыце |
| 3-я ас. |
аблато́шыць |
аблато́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
аблаташы́ў |
аблаташы́лі |
| ж. |
аблаташы́ла |
| н. |
аблаташы́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аблаташы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абла́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абла́тка |
абла́ткі |
| Р. |
абла́ткі |
абла́так |
| Д. |
абла́тцы |
абла́ткам |
| В. |
абла́тку |
абла́ткі |
| Т. |
абла́ткай абла́ткаю |
абла́ткамі |
| М. |
абла́тцы |
абла́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аблато́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблато́шаны |
аблато́шаная |
аблато́шанае |
аблато́шаныя |
| Р. |
аблато́шанага |
аблато́шанай аблато́шанае |
аблато́шанага |
аблато́шаных |
| Д. |
аблато́шанаму |
аблато́шанай |
аблато́шанаму |
аблато́шаным |
| В. |
аблато́шаны (неадуш.) аблато́шанага (адуш.) |
аблато́шаную |
аблато́шанае |
аблато́шаныя (неадуш.) аблато́шаных (адуш.) |
| Т. |
аблато́шаным |
аблато́шанай аблато́шанаю |
аблато́шаным |
аблато́шанымі |
| М. |
аблато́шаным |
аблато́шанай |
аблато́шаным |
аблато́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
аблато́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблато́шаны |
аблато́шаная |
аблато́шанае |
аблато́шаныя |
| Р. |
аблато́шанага |
аблато́шанай аблато́шанае |
аблато́шанага |
аблато́шаных |
| Д. |
аблато́шанаму |
аблато́шанай |
аблато́шанаму |
аблато́шаным |
| В. |
аблато́шаны (неадуш.) аблато́шанага (адуш.) |
аблато́шаную |
аблато́шанае |
аблато́шаныя (неадуш.) аблато́шаных (адуш.) |
| Т. |
аблато́шаным |
аблато́шанай аблато́шанаю |
аблато́шаным |
аблато́шанымі |
| М. |
аблато́шаным |
аблато́шанай |
аблато́шаным |
аблато́шаных |
Кароткая форма: аблато́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
аблато́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аблато́шванне |
| Р. |
аблато́швання |
| Д. |
аблато́шванню |
| В. |
аблато́шванне |
| Т. |
аблато́шваннем |
| М. |
аблато́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аблато́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблато́шваю |
аблато́шваем |
| 2-я ас. |
аблато́шваеш |
аблато́шваеце |
| 3-я ас. |
аблато́швае |
аблато́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
аблато́шваў |
аблато́швалі |
| ж. |
аблато́швала |
| н. |
аблато́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аблато́швай |
аблато́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аблато́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абла́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абла́ўны |
абла́ўная |
абла́ўнае |
абла́ўныя |
| Р. |
абла́ўнага |
абла́ўнай абла́ўнае |
абла́ўнага |
абла́ўных |
| Д. |
абла́ўнаму |
абла́ўнай |
абла́ўнаму |
абла́ўным |
| В. |
абла́ўны (неадуш.) абла́ўнага (адуш.) |
абла́ўную |
абла́ўнае |
абла́ўныя (неадуш.) абла́ўных (адуш.) |
| Т. |
абла́ўным |
абла́ўнай абла́ўнаю |
абла́ўным |
абла́ўнымі |
| М. |
абла́ўным |
абла́ўнай |
абла́ўным |
абла́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
абла́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абла́ўшчык |
абла́ўшчыкі |
| Р. |
абла́ўшчыка |
абла́ўшчыкаў |
| Д. |
абла́ўшчыку |
абла́ўшчыкам |
| В. |
абла́ўшчыка |
абла́ўшчыкаў |
| Т. |
абла́ўшчыкам |
абла́ўшчыкамі |
| М. |
абла́ўшчыку |
абла́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.