Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Хво́йнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хво́йнікі
Р. Хво́йнік
Хво́йнікаў
Д. Хво́йнікам
В. Хво́йнікі
Т. Хво́йнікамі
М. Хво́йніках

хво́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йны хво́йная хво́йнае хво́йныя
Р. хво́йнага хво́йнай
хво́йнае
хво́йнага хво́йных
Д. хво́йнаму хво́йнай хво́йнаму хво́йным
В. хво́йны (неадуш.)
хво́йнага (адуш.)
хво́йную хво́йнае хво́йныя (неадуш.)
хво́йных (адуш.)
Т. хво́йным хво́йнай
хво́йнаю
хво́йным хво́йнымі
М. хво́йным хво́йнай хво́йным хво́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хво́йныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. хво́йныя
Р. хво́йных
Д. хво́йным
В. хво́йныя
Т. хво́йнымі
М. хво́йных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Хво́йня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хво́йня
Р. Хво́йні
Д. Хво́йні
В. Хво́йню
Т. Хво́йняй
Хво́йняю
М. Хво́йні

хво́ранькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́ранькі хво́ранькая хво́ранькае хво́ранькія
Р. хво́ранькага хво́ранькай
хво́ранькае
хво́ранькага хво́ранькіх
Д. хво́ранькаму хво́ранькай хво́ранькаму хво́ранькім
В. хво́ранькі (неадуш.)
хво́ранькага (адуш.)
хво́ранькую хво́ранькае хво́ранькія (неадуш.)
хво́ранькіх (адуш.)
Т. хво́ранькім хво́ранькай
хво́ранькаю
хво́ранькім хво́ранькімі
М. хво́ранькім хво́ранькай хво́ранькім хво́ранькіх

Крыніцы: piskunou2012.

хво́раст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хво́раст
Р. хво́расту
Д. хво́расту
В. хво́раст
Т. хво́растам
М. хво́расце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хво́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хво́расць
Р. хво́расці
Д. хво́расці
В. хво́расць
Т. хво́расцю
М. хво́расці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хво́рая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. хво́рая хво́рыя
Р. хво́рай хво́рых
Д. хво́рай хво́рым
В. хво́рую хво́рых
Т. хво́рай
хво́раю
хво́рымі
М. хво́рай хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

хво́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́ры хво́рая хво́рае хво́рыя
Р. хво́рага хво́рай
хво́рае
хво́рага хво́рых
Д. хво́раму хво́рай хво́раму хво́рым
В. хво́ры (неадуш.)
хво́рага (адуш.)
хво́рую хво́рае хво́рыя (неадуш.)
хво́рых (адуш.)
Т. хво́рым хво́рай
хво́раю
хво́рым хво́рымі
М. хво́рым хво́рай хво́рым хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хво́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. хво́ры хво́рыя
Р. хво́рага хво́рых
Д. хво́раму хво́рым
В. хво́рага хво́рых
Т. хво́рым хво́рымі
М. хво́рым хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.