Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
гджзклмнрстфэ-

фур’е́-спектраметры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фур’е́-спектраметры́я
Р. фур’е́-спектраметры́і
Д. фур’е́-спектраметры́і
В. фур’е́-спектраметры́ю
Т. фур’е́-спектраметры́яй
фур’е́-спектраметры́яю
М. фур’е́-спектраметры́і

Крыніцы: piskunou2012.

фур’е́-спектраскапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фур’е́-спектраскапі́я
Р. фур’е́-спектраскапі́і
Д. фур’е́-спектраскапі́і
В. фур’е́-спектраскапі́ю
Т. фур’е́-спектраскапі́яй
фур’е́-спектраскапі́яю
М. фур’е́-спектраскапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

фу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фу́рка фу́ркі
Р. фу́ркі фу́рак
Д. фу́рцы фу́ркам
В. фу́рку фу́ркі
Т. фу́ркай
фу́ркаю		 фу́ркамі
М. фу́рцы фу́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фурка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фурка́цыя
Р. фурка́цыі
Д. фурка́цыі
В. фурка́цыю
Т. фурка́цыяй
фурка́цыяю
М. фурка́цыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фу́ркнуць

‘хутка ўзляцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. фу́ркне фу́ркнуць
Прошлы час
м. фу́ркнуў фу́ркнулі
ж. фу́ркнула
н. фу́ркнула
Дзеепрыслоўе
прош. час фу́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

фурло́нг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурло́нг фурло́нгі
Р. фурло́нга фурло́нгаў
Д. фурло́нгу фурло́нгам
В. фурло́нг фурло́нгі
Т. фурло́нгам фурло́нгамі
М. фурло́нгу фурло́нгах

Крыніцы: piskunou2012.

фу́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фу́рма фу́рмы
Р. фу́рмы фу́рм
фу́рмаў
Д. фу́рме фу́рмам
В. фу́рму фу́рмы
Т. фу́рмай
фу́рмаю		 фу́рмамі
М. фу́рме фу́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фу́рмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фу́рмавы фу́рмавая фу́рмавае фу́рмавыя
Р. фу́рмавага фу́рмавай
фу́рмавае		 фу́рмавага фу́рмавых
Д. фу́рмаваму фу́рмавай фу́рмаваму фу́рмавым
В. фу́рмавы (неадуш.)
фу́рмавага (адуш.)		 фу́рмавую фу́рмавае фу́рмавыя (неадуш.)
фу́рмавых (адуш.)
Т. фу́рмавым фу́рмавай
фу́рмаваю		 фу́рмавым фу́рмавымі
М. фу́рмавым фу́рмавай фу́рмавым фу́рмавых

Крыніцы: piskunou2012.

фурма́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурма́н фурманы́
Р. фурмана́ фурмано́ў
Д. фурману́ фурмана́м
В. фурмана́ фурмано́ў
Т. фурмано́м фурмана́мі
М. фурмане́ фурмана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

фурма́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фурма́начны фурма́начная фурма́начнае фурма́начныя
Р. фурма́начнага фурма́начнай
фурма́начнае		 фурма́начнага фурма́начных
Д. фурма́начнаму фурма́начнай фурма́начнаму фурма́начным
В. фурма́начны (неадуш.)
фурма́начнага (адуш.)		 фурма́начную фурма́начнае фурма́начныя (неадуш.)
фурма́начных (адуш.)
Т. фурма́начным фурма́начнай
фурма́начнаю		 фурма́начным фурма́начнымі
М. фурма́начным фурма́начнай фурма́начным фурма́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.