гле́бава-мікрабіялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гле́бава-мікрабіялагі́чны |
гле́бава-мікрабіялагі́чная |
гле́бава-мікрабіялагі́чнае |
гле́бава-мікрабіялагі́чныя |
| Р. |
гле́бава-мікрабіялагі́чнага |
гле́бава-мікрабіялагі́чнай гле́бава-мікрабіялагі́чнае |
гле́бава-мікрабіялагі́чнага |
гле́бава-мікрабіялагі́чных |
| Д. |
гле́бава-мікрабіялагі́чнаму |
гле́бава-мікрабіялагі́чнай |
гле́бава-мікрабіялагі́чнаму |
гле́бава-мікрабіялагі́чным |
| В. |
гле́бава-мікрабіялагі́чны (неадуш.) гле́бава-мікрабіялагі́чнага (адуш.) |
гле́бава-мікрабіялагі́чную |
гле́бава-мікрабіялагі́чнае |
гле́бава-мікрабіялагі́чныя (неадуш.) гле́бава-мікрабіялагі́чных (адуш.) |
| Т. |
гле́бава-мікрабіялагі́чным |
гле́бава-мікрабіялагі́чнай гле́бава-мікрабіялагі́чнаю |
гле́бава-мікрабіялагі́чным |
гле́бава-мікрабіялагі́чнымі |
| М. |
гле́бава-мікрабіялагі́чным |
гле́бава-мікрабіялагі́чнай |
гле́бава-мікрабіялагі́чным |
гле́бава-мікрабіялагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
глебаве́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
глебаве́д |
глебаве́ды |
| Р. |
глебаве́да |
глебаве́даў |
| Д. |
глебаве́ду |
глебаве́дам |
| В. |
глебаве́да |
глебаве́даў |
| Т. |
глебаве́дам |
глебаве́дамі |
| М. |
глебаве́дзе |
глебаве́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
глебаве́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
глебаве́дка |
глебаве́дкі |
| Р. |
глебаве́дкі |
глебаве́дак |
| Д. |
глебаве́дцы |
глебаве́дкам |
| В. |
глебаве́дку |
глебаве́дак |
| Т. |
глебаве́дкай глебаве́дкаю |
глебаве́дкамі |
| М. |
глебаве́дцы |
глебаве́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гле́бавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гле́бавічы |
| Р. |
Гле́бавіч Гле́бавічаў |
| Д. |
Гле́бавічам |
| В. |
Гле́бавічы |
| Т. |
Гле́бавічамі |
| М. |
Гле́бавічах |
гле́бавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гле́бавы |
гле́бавая |
гле́бавае |
гле́бавыя |
| Р. |
гле́бавага |
гле́бавай гле́бавае |
гле́бавага |
гле́бавых |
| Д. |
гле́баваму |
гле́бавай |
гле́баваму |
гле́бавым |
| В. |
гле́бавы (неадуш.) гле́бавага (адуш.) |
гле́бавую |
гле́бавае |
гле́бавыя (неадуш.) гле́бавых (адуш.) |
| Т. |
гле́бавым |
гле́бавай гле́баваю |
гле́бавым |
гле́бавымі |
| М. |
гле́бавым |
гле́бавай |
гле́бавым |
гле́бавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глебазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
глебазна́вец |
глебазна́ўцы |
| Р. |
глебазна́ўца |
глебазна́ўцаў |
| Д. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцам |
| В. |
глебазна́ўца |
глебазна́ўцаў |
| Т. |
глебазна́ўцам |
глебазна́ўцамі |
| М. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.