Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ядано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ядано́сны ядано́сная ядано́снае ядано́сныя
Р. ядано́снага ядано́снай
ядано́снае
ядано́снага ядано́сных
Д. ядано́снаму ядано́снай ядано́снаму ядано́сным
В. ядано́сны (неадуш.)
ядано́снага (адуш.)
ядано́сную ядано́снае ядано́сныя (неадуш.)
ядано́сных (адуш.)
Т. ядано́сным ядано́снай
ядано́снаю
ядано́сным ядано́снымі
М. ядано́сным ядано́снай ядано́сным ядано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Яда́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яда́нцы
Р. Яда́нцаў
Д. Яда́нцам
В. Яда́нцы
Т. Яда́нцамі
М. Яда́нцах

ядахіміка́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ядахіміка́т ядахіміка́ты
Р. ядахіміка́ту ядахіміка́таў
Д. ядахіміка́ту ядахіміка́там
В. ядахіміка́т ядахіміка́ты
Т. ядахіміка́там ядахіміка́тамі
М. ядахіміка́це ядахіміка́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ядахіміка́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ядахіміка́тны ядахіміка́тная ядахіміка́тнае ядахіміка́тныя
Р. ядахіміка́тнага ядахіміка́тнай
ядахіміка́тнае
ядахіміка́тнага ядахіміка́тных
Д. ядахіміка́тнаму ядахіміка́тнай ядахіміка́тнаму ядахіміка́тным
В. ядахіміка́тны (неадуш.)
ядахіміка́тнага (адуш.)
ядахіміка́тную ядахіміка́тнае ядахіміка́тныя (неадуш.)
ядахіміка́тных (адуш.)
Т. ядахіміка́тным ядахіміка́тнай
ядахіміка́тнаю
ядахіміка́тным ядахіміка́тнымі
М. ядахіміка́тным ядахіміка́тнай ядахіміка́тным ядахіміка́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ядва́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ядва́б
Р. ядва́бу
Д. ядва́бу
В. ядва́б
Т. ядва́бам
М. ядва́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ядва́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ядва́бнік ядва́бнікі
Р. ядва́бніка ядва́бнікаў
Д. ядва́бніку ядва́бнікам
В. ядва́бніка ядва́бнікаў
Т. ядва́бнікам ядва́бнікамі
М. ядва́бніку ядва́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

ядва́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ядва́бны ядва́бная ядва́бнае ядва́бныя
Р. ядва́бнага ядва́бнай
ядва́бнае
ядва́бнага ядва́бных
Д. ядва́бнаму ядва́бнай ядва́бнаму ядва́бным
В. ядва́бны (неадуш.)
ядва́бнага (адуш.)
ядва́бную ядва́бнае ядва́бныя (неадуш.)
ядва́бных (адуш.)
Т. ядва́бным ядва́бнай
ядва́бнаю
ядва́бным ядва́бнымі
М. ядва́бным ядва́бнай ядва́бным ядва́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Ядві́га

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ядві́га Ядві́гі
Р. Ядві́гі Ядві́г
Д. Ядві́зе Ядві́гам
В. Ядві́гу Ядві́г
Т. Ядві́гай
Ядві́гаю
Ядві́гамі
М. Ядві́зе Ядві́гах

Яджа́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яджа́р
Р. Яджара́
Д. Яджару́
В. Яджа́р
Т. Яджаро́м
М. Яджары́

Ядзві́га

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ядзві́га Ядзві́гі
Р. Ядзві́гі Ядзві́г
Д. Ядзві́зе Ядзві́гам
В. Ядзві́гу Ядзві́г
Т. Ядзві́гай
Ядзві́гаю
Ядзві́гамі
М. Ядзві́зе Ядзві́гах