я́гадзічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́гадзічны |
я́гадзічная |
я́гадзічнае |
я́гадзічныя |
| Р. |
я́гадзічнага |
я́гадзічнай я́гадзічнае |
я́гадзічнага |
я́гадзічных |
| Д. |
я́гадзічнаму |
я́гадзічнай |
я́гадзічнаму |
я́гадзічным |
| В. |
я́гадзічны (неадуш.) я́гадзічнага (адуш.) |
я́гадзічную |
я́гадзічнае |
я́гадзічныя (неадуш.) я́гадзічных (адуш.) |
| Т. |
я́гадзічным |
я́гадзічнай я́гадзічнаю |
я́гадзічным |
я́гадзічнымі |
| М. |
я́гадзічным |
я́гадзічнай |
я́гадзічным |
я́гадзічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
я́гадка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́гадка |
я́гадкі |
| Р. |
я́гадкі |
я́гадак |
| Д. |
я́гадцы |
я́гадкам |
| В. |
я́гадку |
я́гадкі |
| Т. |
я́гадкай я́гадкаю |
я́гадкамі |
| М. |
я́гадцы |
я́гадках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Я́гадка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Я́гадка |
| Р. |
Я́гадкі |
| Д. |
Я́гадцы |
| В. |
Я́гадку |
| Т. |
Я́гадкай Я́гадкаю |
| М. |
Я́гадцы |
я́гадкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
я́гадкавыя |
| Р. |
я́гадкавых |
| Д. |
я́гадкавым |
| В. |
я́гадкавыя |
| Т. |
я́гадкавымі |
| М. |
я́гадкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Я́гадкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Я́гадкі |
| Р. |
Я́гадак Я́гадкаў |
| Д. |
Я́гадкам |
| В. |
Я́гадкі |
| Т. |
Я́гадкамі |
| М. |
Я́гадках |
Я́гаднава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Я́гаднава |
| Р. |
Я́гаднава |
| Д. |
Я́гаднаву |
| В. |
Я́гаднава |
| Т. |
Я́гаднавам |
| М. |
Я́гаднаве |
Я́гаднае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Я́гаднае |
| Р. |
Я́гаднага |
| Д. |
Я́гаднаму |
| В. |
Я́гаднае |
| Т. |
Я́гадным |
| М. |
Я́гадным |
Я́гадная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Я́гадная |
| Р. |
Я́гаднай |
| Д. |
Я́гаднай |
| В. |
Я́гадную |
| Т. |
Я́гаднай Я́гаднаю |
| М. |
Я́гаднай |
я́гаднік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́гаднік |
я́гаднікі |
| Р. |
я́гадніка |
я́гаднікаў |
| Д. |
я́гадніку |
я́гаднікам |
| В. |
я́гадніка |
я́гаднікаў |
| Т. |
я́гаднікам |
я́гаднікамі |
| М. |
я́гадніку |
я́гадніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
я́гаднік
‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́гаднік |
я́гаднікі |
| Р. |
я́гадніку |
я́гаднікаў |
| Д. |
я́гадніку |
я́гаднікам |
| В. |
я́гаднік |
я́гаднікі |
| Т. |
я́гаднікам |
я́гаднікамі |
| М. |
я́гадніку |
я́гадніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.