Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чорнагало́ў

‘трава’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чорнаглянцава́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнаглянцава́ны	чорнаглянцава́ная	чорнаглянцава́нае	чорнаглянцава́ныя
Р.	чорнаглянцава́нага	чорнаглянцава́най чорнаглянцава́нае	чорнаглянцава́нага	чорнаглянцава́ных
Д.	чорнаглянцава́наму	чорнаглянцава́най	чорнаглянцава́наму	чорнаглянцава́ным
В.	чорнаглянцава́ны (неадуш.) чорнаглянцава́нага (адуш.)	чорнаглянцава́ную	чорнаглянцава́нае	чорнаглянцава́ныя (неадуш.) чорнаглянцава́ных (адуш.)
Т.	чорнаглянцава́ным	чорнаглянцава́най чорнаглянцава́наю	чорнаглянцава́ным	чорнаглянцава́нымі
М.	чорнаглянцава́ным	чорнаглянцава́най	чорнаглянцава́ным	чорнаглянцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

чо́рнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Чо́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

чорнакашу́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

чорнапарэ́чкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнапарэ́чкавы	чорнапарэ́чкавая	чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавыя
Р.	чорнапарэ́чкавага	чорнапарэ́чкавай чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавага	чорнапарэ́чкавых
Д.	чорнапарэ́чкаваму	чорнапарэ́чкавай	чорнапарэ́чкаваму	чорнапарэ́чкавым
В.	чорнапарэ́чкавы (неадуш.) чорнапарэ́чкавага (адуш.)	чорнапарэ́чкавую	чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавыя (неадуш.) чорнапарэ́чкавых (адуш.)
Т.	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавай чорнапарэ́чкаваю	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавымі
М.	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавай	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чорнарабо́чая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чорнарабо́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнарабо́чы	чорнарабо́чая	чорнарабо́чае	чорнарабо́чыя
Р.	чорнарабо́чага	чорнарабо́чай чорнарабо́чае	чорнарабо́чага	чорнарабо́чых
Д.	чорнарабо́чаму	чорнарабо́чай	чорнарабо́чаму	чорнарабо́чым
В.	чорнарабо́чы (неадуш.) чорнарабо́чага (адуш.)	чорнарабо́чую	чорнарабо́чае	чорнарабо́чыя (неадуш.) чорнарабо́чых (адуш.)
Т.	чорнарабо́чым	чорнарабо́чай чорнарабо́чаю	чорнарабо́чым	чорнарабо́чымі
М.	чорнарабо́чым	чорнарабо́чай	чорнарабо́чым	чорнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чорнарабо́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чорнаруба́шачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Verbum