Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
бвдёжзклмнпрстхцюя-

хіто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хіто́вы хіто́вая хіто́вае хіто́выя
Р. хіто́вага хіто́вай
хіто́вае		 хіто́вага хіто́вых
Д. хіто́ваму хіто́вай хіто́ваму хіто́вым
В. хіто́вы (неадуш.)
хіто́вага (адуш.)		 хіто́вую хіто́вае хіто́выя (неадуш.)
хіто́вых (адуш.)
Т. хіто́вым хіто́вай
хіто́ваю		 хіто́вым хіто́вымі
М. хіто́вым хіто́вай хіто́вым хіто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

хіто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіто́н хіто́ны
Р. хіто́на хіто́наў
Д. хіто́ну хіто́нам
В. хіто́н хіто́ны
Т. хіто́нам хіто́намі
М. хіто́не хіто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хіто́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хіто́навы хіто́навая хіто́навае хіто́навыя
Р. хіто́навага хіто́навай
хіто́навае		 хіто́навага хіто́навых
Д. хіто́наваму хіто́навай хіто́наваму хіто́навым
В. хіто́навы (неадуш.)
хіто́навага (адуш.)		 хіто́навую хіто́навае хіто́навыя (неадуш.)
хіто́навых (адуш.)
Т. хіто́навым хіто́навай
хіто́наваю		 хіто́навым хіто́навымі
М. хіто́навым хіто́навай хіто́навым хіто́навых

Крыніцы: piskunou2012.

хіто́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіто́нчык хіто́нчыкі
Р. хіто́нчыка хіто́нчыкаў
Д. хіто́нчыку хіто́нчыкам
В. хіто́нчык хіто́нчыкі
Т. хіто́нчыкам хіто́нчыкамі
М. хіто́нчыку хіто́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

хі́тра

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хі́тра хітрэ́й найхітрэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

хітрава́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хітрава́н хітрава́ны
Р. хітрава́на хітрава́наў
Д. хітрава́ну хітрава́нам
В. хітрава́на хітрава́наў
Т. хітрава́нам хітрава́намі
М. хітрава́не хітрава́нах

Крыніцы: piskunou2012.

хітрава́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хітрава́нка хітрава́нкі
Р. хітрава́нкі хітрава́нак
Д. хітрава́нцы хітрава́нкам
В. хітрава́нку хітрава́нак
Т. хітрава́нкай
хітрава́нкаю		 хітрава́нкамі
М. хітрава́нцы хітрава́нках

Крыніцы: piskunou2012.

хітрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хітрава́нне
Р. хітрава́ння
Д. хітрава́нню
В. хітрава́нне
Т. хітрава́ннем
М. хітрава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

хітрава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хітрава́ны хітрава́ная хітрава́нае хітрава́ныя
Р. хітрава́нага хітрава́най
хітрава́нае		 хітрава́нага хітрава́ных
Д. хітрава́наму хітрава́най хітрава́наму хітрава́ным
В. хітрава́ны (неадуш.)
хітрава́нага (адуш.)		 хітрава́ную хітрава́нае хітрава́ныя (неадуш.)
хітрава́ных (адуш.)
Т. хітрава́ным хітрава́най
хітрава́наю		 хітрава́ным хітрава́нымі
М. хітрава́ным хітрава́най хітрава́ным хітрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

хітрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хітрава́ны хітрава́ная хітрава́нае хітрава́ныя
Р. хітрава́нага хітрава́най
хітрава́нае		 хітрава́нага хітрава́ных
Д. хітрава́наму хітрава́най хітрава́наму хітрава́ным
В. хітрава́ны (неадуш.)
хітрава́нага (адуш.)		 хітрава́ную хітрава́нае хітрава́ныя (неадуш.)
хітрава́ных (адуш.)
Т. хітрава́ным хітрава́най
хітрава́наю		 хітрава́ным хітрава́нымі
М. хітрава́ным хітрава́най хітрава́ным хітрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.