хірано́мус
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хірано́мус |
хірано́мусы |
Р. |
хірано́муса |
хірано́мусаў |
Д. |
хірано́мусу |
хірано́мусам |
В. |
хірано́муса |
хірано́мусаў |
Т. |
хірано́мусам |
хірано́мусамі |
М. |
хірано́мусе |
хірано́мусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хірасі́ма
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хірасі́ма |
Р. |
Хірасі́мы |
Д. |
Хірасі́ме |
В. |
Хірасі́му |
Т. |
Хірасі́май Хірасі́маю |
М. |
Хірасі́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хіратаніса́нне |
хіратаніса́нні |
Р. |
хіратаніса́ння |
хіратаніса́нняў |
Д. |
хіратаніса́нню |
хіратаніса́нням |
В. |
хіратаніса́нне |
хіратаніса́нні |
Т. |
хіратаніса́ннем |
хіратаніса́ннямі |
М. |
хіратаніса́нні |
хіратаніса́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хіратаніса́юся |
хіратаніса́емся |
2-я ас. |
хіратаніса́ешся |
хіратаніса́ецеся |
3-я ас. |
хіратаніса́ецца |
хіратаніса́юцца |
Прошлы час |
м. |
хіратаніса́ўся |
хіратаніса́ліся |
ж. |
хіратаніса́лася |
н. |
хіратаніса́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
хіратаніса́йся |
хіратаніса́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хіратаніса́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіратаніса́ць
‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хіратаніса́ю |
хіратаніса́ем |
2-я ас. |
хіратаніса́еш |
хіратаніса́еце |
3-я ас. |
хіратаніса́е |
хіратаніса́юць |
Прошлы час |
м. |
хіратаніса́ў |
хіратаніса́лі |
ж. |
хіратаніса́ла |
н. |
хіратаніса́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
хіратаніса́й |
хіратаніса́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хіратаніса́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіро́лаг
‘хірамант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хіро́лаг |
хіро́лагі |
Р. |
хіро́лага |
хіро́лагаў |
Д. |
хіро́лагу |
хіро́лагам |
В. |
хіро́лага |
хіро́лагаў |
Т. |
хіро́лагам |
хіро́лагамі |
М. |
хіро́лагу |
хіро́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіро́т
‘паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хіро́т |
хіро́ты |
Р. |
хіро́та |
хіро́таў |
Д. |
хіро́ту |
хіро́там |
В. |
хіро́та |
хіро́таў |
Т. |
хіро́там |
хіро́тамі |
М. |
хіро́це |
хіро́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.