Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

хі́лерскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хі́лерскі хі́лерская хі́лерскае хі́лерскія
Р. хі́лерскага хі́лерскай
хі́лерскае
хі́лерскага хі́лерскіх
Д. хі́лерскаму хі́лерскай хі́лерскаму хі́лерскім
В. хі́лерскі (неадуш.)
хі́лерскага (адуш.)
хі́лерскую хі́лерскае хі́лерскія (неадуш.)
хі́лерскіх (адуш.)
Т. хі́лерскім хі́лерскай
хі́лерскаю
хі́лерскім хі́лерскімі
М. хі́лерскім хі́лерскай хі́лерскім хі́лерскіх

Крыніцы: piskunou2012.

хі́лерства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хі́лерства
Р. хі́лерства
Д. хі́лерству
В. хі́лерства
Т. хі́лерствам
М. хі́лерстве

Крыніцы: piskunou2012.

Хіле́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хіле́ц
Р. Хільца́
Д. Хільцу́
В. Хіле́ц
Т. Хільцо́м
М. Хільцы́

Хілімо́наўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хілімо́наўцы
Р. Хілімо́наўцаў
Д. Хілімо́наўцам
В. Хілімо́наўцы
Т. Хілімо́наўцамі
М. Хілімо́наўцах

хілі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хілю́ся хі́лімся
2-я ас. хі́лішся хі́ліцеся
3-я ас. хі́ліцца хі́ляцца
Прошлы час
м. хілі́ўся хілі́ліся
ж. хілі́лася
н. хілі́лася
Загадны лад
2-я ас. хілі́ся хілі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час хі́лячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хілі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хілю́ хі́лім
2-я ас. хі́ліш хі́ліце
3-я ас. хі́ліць хі́ляць
Прошлы час
м. хілі́ў хілі́лі
ж. хілі́ла
н. хілі́ла
Загадны лад
2-я ас. хілі́ хілі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час хі́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хілія́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хілія́зм
Р. хілія́зму
Д. хілія́зму
В. хілія́зм
Т. хілія́змам
М. хілія́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

хілія́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хілія́ст хілія́сты
Р. хілія́ста хілія́стаў
Д. хілія́сту хілія́стам
В. хілія́ста хілія́стаў
Т. хілія́стам хілія́стамі
М. хілія́сце хілія́стах

Крыніцы: piskunou2012.

хіліясты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хіліясты́чны хіліясты́чная хіліясты́чнае хіліясты́чныя
Р. хіліясты́чнага хіліясты́чнай
хіліясты́чнае
хіліясты́чнага хіліясты́чных
Д. хіліясты́чнаму хіліясты́чнай хіліясты́чнаму хіліясты́чным
В. хіліясты́чны (неадуш.)
хіліясты́чнага (адуш.)
хіліясты́чную хіліясты́чнае хіліясты́чныя (неадуш.)
хіліясты́чных (адуш.)
Т. хіліясты́чным хіліясты́чнай
хіліясты́чнаю
хіліясты́чным хіліясты́чнымі
М. хіліясты́чным хіліясты́чнай хіліясты́чным хіліясты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

хілко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хілко́м - -

Крыніцы: piskunou2012.