сэнсо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сэнсо́рны |
сэнсо́рная |
сэнсо́рнае |
сэнсо́рныя |
Р. |
сэнсо́рнага |
сэнсо́рнай сэнсо́рнае |
сэнсо́рнага |
сэнсо́рных |
Д. |
сэнсо́рнаму |
сэнсо́рнай |
сэнсо́рнаму |
сэнсо́рным |
В. |
сэнсо́рны сэнсо́рнага |
сэнсо́рную |
сэнсо́рнае |
сэнсо́рныя |
Т. |
сэнсо́рным |
сэнсо́рнай сэнсо́рнаю |
сэнсо́рным |
сэнсо́рнымі |
М. |
сэнсо́рным |
сэнсо́рнай |
сэнсо́рным |
сэнсо́рных |
Іншыя варыянты:
сенсо́рны.
Крыніцы:
sbm2012.
сэнсо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сэнсо́ўнасць |
сэнсо́ўнасці |
Р. |
сэнсо́ўнасці |
сэнсо́ўнасцяў сэнсо́ўнасцей |
Д. |
сэнсо́ўнасці |
сэнсо́ўнасцям |
В. |
сэнсо́ўнасць |
сэнсо́ўнасці |
Т. |
сэнсо́ўнасцю |
сэнсо́ўнасцямі |
М. |
сэнсо́ўнасці |
сэнсо́ўнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сэнсэ́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сэнсэ́й |
сэнсэі |
Р. |
сэнсэя |
сэнсэяў |
Д. |
сэнсэю |
сэнсэям |
В. |
сэнсэя |
сэнсэяў |
Т. |
сэнсэем |
сэнсэямі |
М. |
сэнсэю |
сэнсэях |
Крыніцы:
piskunou2012.