Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я

б в д е ж і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш я

со́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	со́снік	со́снікі
Р.	со́сніку	со́снікаў
Д.	со́сніку	со́снікам
В.	со́снік	со́снікі
Т.	со́снікам	со́снікамі
М.	со́сніку	со́сніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Со́сніна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Со́сніна
Р.	Со́сніна
Д.	Со́сніну
В.	Со́сніна
Т.	Со́снінам
М.	Со́сніне

Со́сніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Со́сніца
Р.	Со́сніцы
Д.	Со́сніцы
В.	Со́сніцу
Т.	Со́сніцай Со́сніцаю
М.	Со́сніцы

Со́сны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Со́сны
Р.	Со́сен Со́снаў
Д.	Со́снам
В.	Со́сны
Т.	Со́снамі
М.	Со́снах