со́рга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга |
Крыніцы:
со́рга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга | |
со́рга | со́рга |
Крыніцы:
Со́ргавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Со́ргавічы | |
Со́ргавіч Со́ргавічаў |
|
Со́ргавічам | |
Со́ргавічы | |
Со́ргавічамі | |
Со́ргавічах |
со́ргавы
прыметнік, адносны
со́ргавы | со́ргавая | со́ргавае | со́ргавыя | |
со́ргавага | со́ргавай со́ргавае |
со́ргавага | со́ргавых | |
со́ргаваму | со́ргавай | со́ргаваму | со́ргавым | |
со́ргавы ( со́ргавага ( |
со́ргавую | со́ргавае | со́ргавыя ( со́ргавых ( |
|
со́ргавым | со́ргавай со́ргаваю |
со́ргавым | со́ргавымі | |
со́ргавым | со́ргавай | со́ргавым | со́ргавых |
Крыніцы:
со́ргавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
со́ргавыя | |
со́ргавых | |
со́ргавым | |
со́ргавыя | |
со́ргавымі | |
со́ргавых |
Крыніцы:
соргаўбо́рачны
прыметнік, адносны
соргаўбо́рачны | соргаўбо́рачная | соргаўбо́рачнае | соргаўбо́рачныя | |
соргаўбо́рачнага | соргаўбо́рачнай соргаўбо́рачнае |
соргаўбо́рачнага | соргаўбо́рачных | |
соргаўбо́рачнаму | соргаўбо́рачнай | соргаўбо́рачнаму | соргаўбо́рачным | |
соргаўбо́рачны ( соргаўбо́рачнага ( |
соргаўбо́рачную | соргаўбо́рачнае | соргаўбо́рачныя ( соргаўбо́рачных ( |
|
соргаўбо́рачным | соргаўбо́рачнай соргаўбо́рачнаю |
соргаўбо́рачным | соргаўбо́рачнымі | |
соргаўбо́рачным | соргаўбо́рачнай | соргаўбо́рачным | соргаўбо́рачных |
Крыніцы:
Со́ргаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Со́ргаўцы | |
Со́ргаўцаў | |
Со́ргаўцам | |
Со́ргаўцы | |
Со́ргаўцамі | |
Со́ргаўцах |
Со́ржыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Со́ржыца | |
Со́ржыцы | |
Со́ржыцы | |
Со́ржыцу | |
Со́ржыцай Со́ржыцаю |
|
Со́ржыцы |
со́ржыцкі
прыметнік, адносны
со́ржыцкі | со́ржыцкая | со́ржыцкае | со́ржыцкія | |
со́ржыцкага | со́ржыцкай со́ржыцкае |
со́ржыцкага | со́ржыцкіх | |
со́ржыцкаму | со́ржыцкай | со́ржыцкаму | со́ржыцкім | |
со́ржыцкі ( со́ржыцкага ( |
со́ржыцкую | со́ржыцкае | со́ржыцкія ( со́ржыцкіх ( |
|
со́ржыцкім | со́ржыцкай со́ржыцкаю |
со́ржыцкім | со́ржыцкімі | |
со́ржыцкім | со́ржыцкай | со́ржыцкім | со́ржыцкіх |
Крыніцы:
Со́рзава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Со́рзава | |
Со́рзава | |
Со́рзаву | |
Со́рзава | |
Со́рзавам | |
Со́рзаве |
со́рмаўскі
прыметнік, адносны
со́рмаўскі | со́рмаўская | со́рмаўскае | со́рмаўскія | |
со́рмаўскага | со́рмаўскай со́рмаўскае |
со́рмаўскага | со́рмаўскіх | |
со́рмаўскаму | со́рмаўскай | со́рмаўскаму | со́рмаўскім | |
со́рмаўскі ( со́рмаўскага ( |
со́рмаўскую | со́рмаўскае | со́рмаўскія ( со́рмаўскіх ( |
|
со́рмаўскім | со́рмаўскай со́рмаўскаю |
со́рмаўскім | со́рмаўскімі | |
со́рмаўскім | со́рмаўскай | со́рмаўскім | со́рмаўскіх |
Крыніцы: