Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

северамо́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. северамо́рскі северамо́рская северамо́рскае северамо́рскія
Р. северамо́рскага северамо́рскай
северамо́рскае
северамо́рскага северамо́рскіх
Д. северамо́рскаму северамо́рскай северамо́рскаму северамо́рскім
В. северамо́рскі (неадуш.)
северамо́рскага (адуш.)
северамо́рскую северамо́рскае северамо́рскія (неадуш.)
северамо́рскіх (адуш.)
Т. северамо́рскім северамо́рскай
северамо́рскаю
северамо́рскім северамо́рскімі
М. северамо́рскім северамо́рскай северамо́рскім северамо́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Се́верны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Се́верны
Р. Се́вернага
Д. Се́вернаму
В. Се́верны
Т. Се́верным
М. Се́верным

Севі́лля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Севі́лля
Р. Севі́ллі
Д. Севі́ллі
В. Севі́ллю
Т. Севі́лляй
Севі́лляю
М. Севі́ллі

севі́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. севі́льскі севі́льская севі́льскае севі́льскія
Р. севі́льскага севі́льскай
севі́льскае
севі́льскага севі́льскіх
Д. севі́льскаму севі́льскай севі́льскаму севі́льскім
В. севі́льскі (неадуш.)
севі́льскага (адуш.)
севі́льскую севі́льскае севі́льскія (неадуш.)
севі́льскіх (адуш.)
Т. севі́льскім севі́льскай
севі́льскаю
севі́льскім севі́льскімі
М. севі́льскім севі́льскай севі́льскім севі́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

севяра́не

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. севяра́не
Р. севяра́н
Д. севяра́нам
В. севяра́н
Т. севяра́намі
М. севяра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

севяра́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. севяра́нка севяра́нкі
Р. севяра́нкі севяра́нак
Д. севяра́нцы севяра́нкам
В. севяра́нку севяра́нак
Т. севяра́нкай
севяра́нкаю
севяра́нкамі
М. севяра́нцы севяра́нках

Крыніцы: piskunou2012.

севяры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. севяры́н
Р. севяры́ну
Д. севяры́ну
В. севяры́н
Т. севяры́нам
М. севяры́не

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Севяры́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Севяры́н Севяры́ны
Р. Севяры́на Севяры́наў
Д. Севяры́ну Севяры́нам
В. Севяры́на Севяры́наў
Т. Севяры́нам Севяры́намі
М. Севяры́не Севяры́нах

Севяры́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Севяры́ны
Р. Севяры́н
Севяры́наў
Д. Севяры́нам
В. Севяры́ны
Т. Севяры́намі
М. Севяры́нах