Се́верны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Се́верны |
Р. |
Се́вернага |
Д. |
Се́вернаму |
В. |
Се́верны |
Т. |
Се́верным |
М. |
Се́верным |
Севі́лля
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Севі́лля |
Р. |
Севі́ллі |
Д. |
Севі́ллі |
В. |
Севі́ллю |
Т. |
Севі́лляй Севі́лляю |
М. |
Севі́ллі |
севяра́не
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
севяра́не |
Р. |
севяра́н |
Д. |
севяра́нам |
В. |
севяра́н |
Т. |
севяра́намі |
М. |
севяра́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
севяра́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
севяра́нка |
севяра́нкі |
Р. |
севяра́нкі |
севяра́нак |
Д. |
севяра́нцы |
севяра́нкам |
В. |
севяра́нку |
севяра́нак |
Т. |
севяра́нкай севяра́нкаю |
севяра́нкамі |
М. |
севяра́нцы |
севяра́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
севяры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
севяры́н |
Р. |
севяры́ну |
Д. |
севяры́ну |
В. |
севяры́н |
Т. |
севяры́нам |
М. |
севяры́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Севяры́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Севяры́н |
Севяры́ны |
Р. |
Севяры́на |
Севяры́наў |
Д. |
Севяры́ну |
Севяры́нам |
В. |
Севяры́на |
Севяры́наў |
Т. |
Севяры́нам |
Севяры́намі |
М. |
Севяры́не |
Севяры́нах |
Севяры́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Севяры́ны |
Р. |
Севяры́н Севяры́наў |
Д. |
Севяры́нам |
В. |
Севяры́ны |
Т. |
Севяры́намі |
М. |
Севяры́нах |