рыфмава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыфмава́льнік |
рыфмава́льнікі |
Р. |
рыфмава́льніка |
рыфмава́льнікаў |
Д. |
рыфмава́льніку |
рыфмава́льнікам |
В. |
рыфмава́льніка |
рыфмава́льнікаў |
Т. |
рыфмава́льнікам |
рыфмава́льнікамі |
М. |
рыфмава́льніку |
рыфмава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
рыфмава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыфмава́льніца |
рыфмава́льніцы |
Р. |
рыфмава́льніцы |
рыфмава́льніц |
Д. |
рыфмава́льніцы |
рыфмава́льніцам |
В. |
рыфмава́льніцу |
рыфмава́льніц |
Т. |
рыфмава́льніцай рыфмава́льніцаю |
рыфмава́льніцамі |
М. |
рыфмава́льніцы |
рыфмава́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рыфмава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
рыфмава́на |
- |
- |
рыфмава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рыфмава́нне |
Р. |
рыфмава́ння |
Д. |
рыфмава́нню |
В. |
рыфмава́нне |
Т. |
рыфмава́ннем |
М. |
рыфмава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыфмава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рыфмава́ны |
рыфмава́ная |
рыфмава́нае |
рыфмава́ныя |
Р. |
рыфмава́нага |
рыфмава́най рыфмава́нае |
рыфмава́нага |
рыфмава́ных |
Д. |
рыфмава́наму |
рыфмава́най |
рыфмава́наму |
рыфмава́ным |
В. |
рыфмава́ны (неадуш.) рыфмава́нага (адуш.) |
рыфмава́ную |
рыфмава́нае |
рыфмава́ныя (неадуш.) рыфмава́ных (адуш.) |
Т. |
рыфмава́ным |
рыфмава́най рыфмава́наю |
рыфмава́ным |
рыфмава́нымі |
М. |
рыфмава́ным |
рыфмава́най |
рыфмава́ным |
рыфмава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рыфмава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рыфмава́ны |
рыфмава́ная |
рыфмава́нае |
рыфмава́ныя |
Р. |
рыфмава́нага |
рыфмава́най рыфмава́нае |
рыфмава́нага |
рыфмава́ных |
Д. |
рыфмава́наму |
рыфмава́най |
рыфмава́наму |
рыфмава́ным |
В. |
рыфмава́ны (неадуш.) рыфмава́нага (адуш.) |
рыфмава́ную |
рыфмава́нае |
рыфмава́ныя (неадуш.) рыфмава́ных (адуш.) |
Т. |
рыфмава́ным |
рыфмава́най рыфмава́наю |
рыфмава́ным |
рыфмава́нымі |
М. |
рыфмава́ным |
рыфмава́най |
рыфмава́ным |
рыфмава́ных |
Кароткая форма: рыфмава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рыфмава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
рыфму́ецца |
рыфму́юцца |
Прошлы час |
м. |
рыфмава́ўся |
рыфмава́ліся |
ж. |
рыфмава́лася |
н. |
рыфмава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыфмава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рыфму́ю |
рыфму́ем |
2-я ас. |
рыфму́еш |
рыфму́еце |
3-я ас. |
рыфму́е |
рыфму́юць |
Прошлы час |
м. |
рыфмава́ў |
рыфмава́лі |
ж. |
рыфмава́ла |
н. |
рыфмава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рыфму́й |
рыфму́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рыфму́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыфмаплё́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыфмаплё́т |
рыфмаплё́ты |
Р. |
рыфмаплё́та |
рыфмаплё́таў |
Д. |
рыфмаплё́ту |
рыфмаплё́там |
В. |
рыфмаплё́та |
рыфмаплё́таў |
Т. |
рыфмаплё́там |
рыфмаплё́тамі |
М. |
рыфмаплё́це |
рыфмаплё́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыфмаплё́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рыфмаплё́цтва |
Р. |
рыфмаплё́цтва |
Д. |
рыфмаплё́цтву |
В. |
рыфмаплё́цтва |
Т. |
рыфмаплё́цтвам |
М. |
рыфмаплё́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.