Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдеёжзклмнпрстўфхцчшэя

рыплі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рыплі́васць
Р. рыплі́васці
Д. рыплі́васці
В. рыплі́васць
Т. рыплі́васцю
М. рыплі́васці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

рыплі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыплі́вы рыплі́вая рыплі́вае рыплі́выя
Р. рыплі́вага рыплі́вай
рыплі́вае		 рыплі́вага рыплі́вых
Д. рыплі́ваму рыплі́вай рыплі́ваму рыплі́вым
В. рыплі́вы (неадуш.)
рыплі́вага (адуш.)		 рыплі́вую рыплі́вае рыплі́выя (неадуш.)
рыплі́вых (адуш.)
Т. рыплі́вым рыплі́вай
рыплі́ваю		 рыплі́вым рыплі́вымі
М. рыплі́вым рыплі́вай рыплі́вым рыплі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́пнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ры́пнуся ры́пнемся
2-я ас. ры́пнешся ры́пнецеся
3-я ас. ры́пнецца ры́пнуцца
Прошлы час
м. ры́пнуўся ры́пнуліся
ж. ры́пнулася
н. ры́пнулася
Загадны лад
2-я ас. ры́пніся ры́пніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ры́пнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ры́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ры́пну ры́пнем
2-я ас. ры́пнеш ры́пнеце
3-я ас. ры́пне ры́пнуць
Прошлы час
м. ры́пнуў ры́пнулі
ж. ры́пнула
н. ры́пнула
Загадны лад
2-я ас. ры́пні ры́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ры́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рыпо́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыпо́ст рыпо́сты
Р. рыпо́сту рыпо́стаў
Д. рыпо́сту рыпо́стам
В. рыпо́ст рыпо́сты
Т. рыпо́стам рыпо́стамі
М. рыпо́сце рыпо́стах

Крыніцы: piskunou2012.

ры́пс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ры́пс
Р. ры́псу
Д. ры́псу
В. ры́пс
Т. ры́псам
М. ры́псе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́псавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́псавы ры́псавая ры́псавае ры́псавыя
Р. ры́псавага ры́псавай
ры́псавае		 ры́псавага ры́псавых
Д. ры́псаваму ры́псавай ры́псаваму ры́псавым
В. ры́псавы (неадуш.)
ры́псавага (адуш.)		 ры́псавую ры́псавае ры́псавыя (неадуш.)
ры́псавых (адуш.)
Т. ры́псавым ры́псавай
ры́псаваю		 ры́псавым ры́псавымі
М. ры́псавым ры́псавай ры́псавым ры́псавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́пус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́пус ры́пусы
Р. ры́пуса ры́пусаў
Д. ры́пусу ры́пусам
В. ры́пуса ры́пусаў
Т. ры́пусам ры́пусамі
М. ры́пусе ры́пусах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

рыпу́ча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
рыпу́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

рыпу́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рыпу́часць
Р. рыпу́часці
Д. рыпу́часці
В. рыпу́часць
Т. рыпу́часцю
М. рыпу́часці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.