осмафі́л
‘мікраарганізм, які здольны існаваць у пэўным хімічным асяроддзі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
осмафі́л |
осмафі́лы |
Р. |
осмафі́ла |
осмафі́лаў |
Д. |
осмафі́лу |
осмафі́лам |
В. |
осмафі́л |
осмафі́лы |
Т. |
осмафі́лам |
осмафі́ламі |
М. |
осмафі́ле |
осмафі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
о́сміевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
о́сміевы |
о́сміевая |
о́сміевае |
о́сміевыя |
Р. |
о́сміевага |
о́сміевай о́сміевае |
о́сміевага |
о́сміевых |
Д. |
о́сміеваму |
о́сміевай |
о́сміеваму |
о́сміевым |
В. |
о́сміевы (неадуш.) о́сміевага (адуш.) |
о́сміевую |
о́сміевае |
о́сміевыя (неадуш.) о́сміевых (адуш.) |
Т. |
о́сміевым |
о́сміевай о́сміеваю |
о́сміевым |
о́сміевымі |
М. |
о́сміевым |
о́сміевай |
о́сміевым |
о́сміевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
о́смій
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
о́смій |
Р. |
о́смію |
Д. |
о́смію |
В. |
о́смій |
Т. |
о́сміем |
М. |
о́сміі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
о́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
о́ст |
Р. |
о́сту |
Д. |
о́сту |
В. |
о́ст |
Т. |
о́стам |
М. |
о́сце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
остарба́йтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
остарба́йтар |
остарба́йтары |
Р. |
остарба́йтара |
остарба́йтараў |
Д. |
остарба́йтару |
остарба́йтарам |
В. |
остарба́йтара |
остарба́йтараў |
Т. |
остарба́йтарам |
остарба́йтарамі |
М. |
остарба́йтару |
остарба́йтарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
остго́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
остго́т |
остго́ты |
Р. |
остго́та |
остго́таў |
Д. |
остго́ту |
остго́там |
В. |
остго́та |
остго́таў |
Т. |
остго́там |
остго́тамі |
М. |
остго́це |
остго́тах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
остго́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
остго́цкі |
остго́цкая |
остго́цкае |
остго́цкія |
Р. |
остго́цкага |
остго́цкай остго́цкае |
остго́цкага |
остго́цкіх |
Д. |
остго́цкаму |
остго́цкай |
остго́цкаму |
остго́цкім |
В. |
остго́цкі (неадуш.) остго́цкага (адуш.) |
остго́цкую |
остго́цкае |
остго́цкія (неадуш.) остго́цкіх (адуш.) |
Т. |
остго́цкім |
остго́цкай остго́цкаю |
остго́цкім |
остго́цкімі |
М. |
остго́цкім |
остго́цкай |
остго́цкім |
остго́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
остзе́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
остзе́ец |
остзе́йцы |
Р. |
остзе́йца |
остзе́йцаў |
Д. |
остзе́йцу |
остзе́йцам |
В. |
остзе́йца |
остзе́йцаў |
Т. |
остзе́йцам |
остзе́йцамі |
М. |
остзе́йцу |
остзе́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008.
остзе́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
остзе́йка |
остзе́йкі |
Р. |
остзе́йкі |
остзе́ек |
Д. |
остзе́йцы |
остзе́йкам |
В. |
остзе́йку |
остзе́ек |
Т. |
остзе́йкай остзе́йкаю |
остзе́йкамі |
М. |
остзе́йцы |
остзе́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.