маўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маўле́нне | |
маўле́ння | |
маўле́нню | |
маўле́нне | |
маўле́ннем | |
маўле́нні |
Крыніцы:
маўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маўле́нне | |
маўле́ння | |
маўле́нню | |
маўле́нне | |
маўле́ннем | |
маўле́нні |
Крыніцы:
маўле́нчы
прыметнік, адносны
маўле́нчы | маўле́нчая | маўле́нчае | маўле́нчыя | |
маўле́нчага | маўле́нчай маўле́нчае |
маўле́нчага | маўле́нчых | |
маўле́нчаму | маўле́нчай | маўле́нчаму | маўле́нчым | |
маўле́нчы ( маўле́нчага ( |
маўле́нчую | маўле́нчае | маўле́нчыя ( маўле́нчых ( |
|
маўле́нчым | маўле́нчай маўле́нчаю |
маўле́нчым | маўле́нчымі | |
маўле́нчым | маўле́нчай | маўле́нчым | маўле́нчых |
Крыніцы:
маўля́ны
прыметнік, адносны
маўля́ны | маўля́ная | маўля́нае | маўля́ныя | |
маўля́нага | маўля́най маўля́нае |
маўля́нага | маўля́ных | |
маўля́наму | маўля́най | маўля́наму | маўля́ным | |
маўля́ны ( маўля́нага ( |
маўля́ную | маўля́нае | маўля́ныя ( маўля́ных ( |
|
маўля́ным | маўля́най маўля́наю |
маўля́ным | маўля́нымі | |
маўля́ным | маўля́най | маўля́ным | маўля́ных |
Крыніцы:
маўля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
маўля́ны | маўля́ная | маўля́нае | маўля́ныя | |
маўля́нага | маўля́най маўля́нае |
маўля́нага | маўля́ных | |
маўля́наму | маўля́най | маўля́наму | маўля́ным | |
маўля́ны ( маўля́нага ( |
маўля́ную | маўля́нае | маўля́ныя ( маўля́ных ( |
|
маўля́ным | маўля́най маўля́наю |
маўля́ным | маўля́нымі | |
маўля́ным | маўля́най | маўля́ным | маўля́ных |
Крыніцы:
маўля́ў
часціца
Крыніцы:
маўля́ць
‘расказваць, гаварыць шмат разоў што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
маўля́ю | маўля́ем | |
маўля́еш | маўля́еце | |
маўля́е | маўля́юць | |
Прошлы час | ||
маўля́ў | маўля́лі | |
маўля́ла | ||
маўля́ла | ||
Загадны лад | ||
маўля́й | маўля́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
маўля́ючы |
Крыніцы:
ма́ўр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ма́ўр | ма́ўры | |
ма́ўра | ма́ўраў | |
ма́ўру | ма́ўрам | |
ма́ўра | ма́ўраў | |
ма́ўрам | ма́ўрамі | |
ма́ўру | ма́ўрах |
Крыніцы:
ма́ўрскі
прыметнік, адносны
ма́ўрскі | ма́ўрская | ма́ўрскае | ма́ўрскія | |
ма́ўрскага | ма́ўрскай ма́ўрскае |
ма́ўрскага | ма́ўрскіх | |
ма́ўрскаму | ма́ўрскай | ма́ўрскаму | ма́ўрскім | |
ма́ўрскі ( ма́ўрскага ( |
ма́ўрскую | ма́ўрскае | ма́ўрскія ( ма́ўрскіх ( |
|
ма́ўрскім | ма́ўрскай ма́ўрскаю |
ма́ўрскім | ма́ўрскімі | |
ма́ўрскім | ма́ўрскай | ма́ўрскім | ма́ўрскіх |
Крыніцы:
маўрыкі́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
маўрыкі́ец | маўрыкі́йцы | |
маўрыкі́йца | маўрыкі́йцаў | |
маўрыкі́йцу | маўрыкі́йцам | |
маўрыкі́йца | маўрыкі́йцаў | |
маўрыкі́йцам | маўрыкі́йцамі | |
маўрыкі́йцу | маўрыкі́йцах |
Крыніцы:
Маўры́кій
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Маўры́кій | Маўры́кіі | |
Маўры́кія | Маўры́кіяў | |
Маўры́кію | Маўры́кіям | |
Маўры́кія | Маўры́кіяў | |
Маўры́кіем | Маўры́кіямі | |
Маўры́кію | Маўры́кіях |