Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Лы́нкішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лы́нкішкі
Р. Лы́нкішак
Лы́нкішкаў
Д. Лы́нкішкам
В. Лы́нкішкі
Т. Лы́нкішкамі
М. Лы́нкішках

Лы́нтуп

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лы́нтуп
Р. Лы́нтупа
Д. Лы́нтупу
В. Лы́нтуп
Т. Лы́нтупам
М. Лы́нтупе

лы́нтупскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лы́нтупскі лы́нтупская лы́нтупскае лы́нтупскія
Р. лы́нтупскага лы́нтупскай
лы́нтупскае
лы́нтупскага лы́нтупскіх
Д. лы́нтупскаму лы́нтупскай лы́нтупскаму лы́нтупскім
В. лы́нтупскі (неадуш.)
лы́нтупскага (адуш.)
лы́нтупскую лы́нтупскае лы́нтупскія (неадуш.)
лы́нтупскіх (адуш.)
Т. лы́нтупскім лы́нтупскай
лы́нтупскаю
лы́нтупскім лы́нтупскімі
М. лы́нтупскім лы́нтупскай лы́нтупскім лы́нтупскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Лы́нтупы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лы́нтупы
Р. Лы́нтуп
Лы́нтупаў
Д. Лы́нтупам
В. Лы́нтупы
Т. Лы́нтупамі
М. Лы́нтупах

лы́нуць

‘рынуцца, рушыць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лы́ну лы́нем
2-я ас. лы́неш лы́неце
3-я ас. лы́не лы́нуць
Прошлы час
м. лы́нуў лы́нулі
ж. лы́нула
н. лы́нула
Загадны лад
2-я ас. лы́нь лы́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лы́нучы

Крыніцы: piskunou2012.

Лынько́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лынько́ў
Р. Лынько́ва
Д. Лынько́ву
В. Лынько́ў
Т. Лынько́вам
М. Лынько́ве

лынько́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лынько́ўскі лынько́ўская лынько́ўскае лынько́ўскія
Р. лынько́ўскага лынько́ўскай
лынько́ўскае
лынько́ўскага лынько́ўскіх
Д. лынько́ўскаму лынько́ўскай лынько́ўскаму лынько́ўскім
В. лынько́ўскі (неадуш.)
лынько́ўскага (адуш.)
лынько́ўскую лынько́ўскае лынько́ўскія (неадуш.)
лынько́ўскіх (адуш.)
Т. лынько́ўскім лынько́ўскай
лынько́ўскаю
лынько́ўскім лынько́ўскімі
М. лынько́ўскім лынько́ўскай лынько́ўскім лынько́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.