Лы́нтуп

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лы́нтуп
Р. Лы́нтупа
Д. Лы́нтупу
В. Лы́нтуп
Т. Лы́нтупам
М. Лы́нтупе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)