Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

каагулява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каагулю́ю каагулю́ем
2-я ас. каагулю́еш каагулю́еце
3-я ас. каагулю́е каагулю́юць
Прошлы час
м. каагулява́ў каагулява́лі
ж. каагулява́лі
н. каагулява́ла
Загадны лад
2-я ас. каагулю́й каагулю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каагулю́ючы
прош. час каагулява́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

каагулява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каагулю́ю каагулю́ем
2-я ас. каагулю́еш каагулю́еце
3-я ас. каагулю́е каагулю́юць
Прошлы час
м. каагулява́ў каагулява́лі
ж. каагулява́ла
н. каагулява́ла
Загадны лад
2-я ас. каагулю́й каагулю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час каагулява́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

каагуля́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каагуля́нт каагуля́нты
Р. каагуля́нту каагуля́нтаў
Д. каагуля́нту каагуля́нтам
В. каагуля́нт каагуля́нты
Т. каагуля́нтам каагуля́нтамі
М. каагуля́нце каагуля́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каагуля́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каагуля́т каагуля́ты
Р. каагуля́ту каагуля́таў
Д. каагуля́ту каагуля́там
В. каагуля́т каагуля́ты
Т. каагуля́там каагуля́тамі
М. каагуля́це каагуля́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каагуля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каагуля́тар каагуля́тары
Р. каагуля́тара каагуля́тараў
Д. каагуля́тару каагуля́тарам
В. каагуля́тар каагуля́тары
Т. каагуля́тарам каагуля́тарамі
М. каагуля́тары каагуля́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каагуляцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каагуляцы́йны каагуляцы́йная каагуляцы́йнае каагуляцы́йныя
Р. каагуляцы́йнага каагуляцы́йнай
каагуляцы́йнае
каагуляцы́йнага каагуляцы́йных
Д. каагуляцы́йнаму каагуляцы́йнай каагуляцы́йнаму каагуляцы́йным
В. каагуляцы́йны (неадуш.)
каагуляцы́йнага (адуш.)
каагуляцы́йную каагуляцы́йнае каагуляцы́йныя (неадуш.)
каагуляцы́йных (адуш.)
Т. каагуляцы́йным каагуляцы́йнай
каагуляцы́йнаю
каагуляцы́йным каагуляцы́йнымі
М. каагуляцы́йным каагуляцы́йнай каагуляцы́йным каагуляцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

каагуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. каагуля́цыя
Р. каагуля́цыі
Д. каагуля́цыі
В. каагуля́цыю
Т. каагуля́цыяй
каагуля́цыяю
М. каагуля́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каад’ю́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каад’ю́тар каад’ю́тары
Р. каад’ю́тара каад’ю́тараў
Д. каад’ю́тару каад’ю́тарам
В. каад’ю́тара каад’ю́тараў
Т. каад’ю́тарам каад’ю́тарамі
М. каад’ю́тару каад’ю́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

каад’ю́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каад’ю́тарскі каад’ю́тарская каад’ю́тарскае каад’ю́тарскія
Р. каад’ю́тарскага каад’ю́тарскай
каад’ю́тарскае
каад’ю́тарскага каад’ю́тарскіх
Д. каад’ю́тарскаму каад’ю́тарскай каад’ю́тарскаму каад’ю́тарскім
В. каад’ю́тарскі (неадуш.)
каад’ю́тарскага (адуш.)
каад’ю́тарскую каад’ю́тарскае каад’ю́тарскія (неадуш.)
каад’ю́тарскіх (адуш.)
Т. каад’ю́тарскім каад’ю́тарскай
каад’ю́тарскаю
каад’ю́тарскім каад’ю́тарскімі
М. каад’ю́тарскім каад’ю́тарскай каад’ю́тарскім каад’ю́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

каад’ю́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каад’ю́тарства
Р. каад’ю́тарства
Д. каад’ю́тарству
В. каад’ю́тарства
Т. каад’ю́тарствам
М. каад’ю́тарстве

Крыніцы: piskunou2012.