жгу́цікавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| жгу́цікавыя | |
| жгу́цікавых | |
| жгу́цікавым | |
| жгу́цікавых | |
| жгу́цікавымі | |
| жгу́цікавых |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніжгу́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жгу́чка | |
| жгу́чкі | |
| жгу́чцы | |
| жгу́чку | |
| жгу́чкай жгу́чкаю |
|
| жгу́чцы |
Крыніцы: