жгу́цікавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| жгу́цікавыя | |
| жгу́цікавых | |
| жгу́цікавым | |
| жгу́цікавых | |
| жгу́цікавымі | |
| жгу́цікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)