Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Жа́бінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

жа́бінкаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жа́бінкаўскі	жа́бінкаўская	жа́бінкаўскае	жа́бінкаўскія
Р.	жа́бінкаўскага	жа́бінкаўскай жа́бінкаўскае	жа́бінкаўскага	жа́бінкаўскіх
Д.	жа́бінкаўскаму	жа́бінкаўскай	жа́бінкаўскаму	жа́бінкаўскім
В.	жа́бінкаўскі (неадуш.) жа́бінкаўскага (адуш.)	жа́бінкаўскую	жа́бінкаўскае	жа́бінкаўскія (неадуш.) жа́бінкаўскіх (адуш.)
Т.	жа́бінкаўскім	жа́бінкаўскай жа́бінкаўскаю	жа́бінкаўскім	жа́бінкаўскімі
М.	жа́бінкаўскім	жа́бінкаўскай	жа́бінкаўскім	жа́бінкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Жа́бінцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

жабі́ны

прыметнік, прыналежны

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жабі́ны

прыметнік, адносны

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Жа́біхава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

жа́біца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

жа́біцца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

жа́біць

‘збіраць што-небудзь у маршчыны; ляжаць нягладка’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

жа́біч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum