Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

хо́бі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. хо́бі хо́бі
Р. хо́бі хо́бі
Д. хо́бі хо́бі
В. хо́бі хо́бі
Т. хо́бі хо́бі
М. хо́бі хо́бі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́біт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́біт хо́біты
Р. хо́біта хо́бітаў
Д. хо́біту хо́бітам
В. хо́біта хо́бітаў
Т. хо́бітам хо́бітамі
М. хо́біце хо́бітах

Крыніцы: piskunou2012.

Хо́бнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Хо́бнае
Р. Хо́бнага
Д. Хо́бнаму
В. Хо́бнае
Т. Хо́бным
М. Хо́бным

хо́бненскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хо́бненскі хо́бненская хо́бненскае хо́бненскія
Р. хо́бненскага хо́бненскай
хо́бненскае
хо́бненскага хо́бненскіх
Д. хо́бненскаму хо́бненскай хо́бненскаму хо́бненскім
В. хо́бненскі (неадуш.)
хо́бненскага (адуш.)
хо́бненскую хо́бненскае хо́бненскія (неадуш.)
хо́бненскіх (адуш.)
Т. хо́бненскім хо́бненскай
хо́бненскаю
хо́бненскім хо́бненскімі
М. хо́бненскім хо́бненскай хо́бненскім хо́бненскіх

Крыніцы: piskunou2012.

хо́ванка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хо́ванка хо́ванкі
Р. хо́ванкі хо́ванак
Д. хо́ванцы хо́ванкам
В. хо́ванку хо́ванкі
Т. хо́ванкай
хо́ванкаю
хо́ванкамі
М. хо́ванцы хо́ванках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́ванкі

‘гульня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. хо́ванкі
Р. хо́ванак
Д. хо́ванкам
В. хо́ванкі
Т. хо́ванкамі
М. хо́ванках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Хо́вард

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Хо́вард Хо́варды
Р. Хо́варда Хо́вардаў
Д. Хо́варду Хо́вардам
В. Хо́варда Хо́вардаў
Т. Хо́вардам Хо́вардамі
М. Хо́вардзе Хо́вардах

хо́д

‘месца ўваходу; калідор, тунель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хады́
Р. хо́да хадо́ў
Д. хо́ду хада́м
В. хо́д хады́
Т. хо́дам хада́мі
М. хо́дзе хада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘перамяшчэнне рухомай часткі механізма, велічыня перамяшчэння; змяненне ў сюжэце мастацкага твора; магчымасць дасягнення чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хо́д хо́ды
Р. хо́ду хо́даў
Д. хо́ду хо́дам
В. хо́д хо́ды
Т. хо́дам хо́дамі
М. хо́дзе хо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хо́д

‘развіццё; дзеянне, работа механізма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хо́д
Р. хо́ду
Д. хо́ду
В. хо́д
Т. хо́дам
М. хо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.