прымалява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымалява́ны |
прымалява́ная |
прымалява́нае |
прымалява́ныя |
| Р. |
прымалява́нага |
прымалява́най прымалява́нае |
прымалява́нага |
прымалява́ных |
| Д. |
прымалява́наму |
прымалява́най |
прымалява́наму |
прымалява́ным |
| В. |
прымалява́ны (неадуш.) прымалява́нага (адуш.) |
прымалява́ную |
прымалява́нае |
прымалява́ныя (неадуш.) прымалява́ных (адуш.) |
| Т. |
прымалява́ным |
прымалява́най прымалява́наю |
прымалява́ным |
прымалява́нымі |
| М. |
прымалява́ным |
прымалява́най |
прымалява́ным |
прымалява́ных |
Кароткая форма: прымалява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымалява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымалю́ю |
прымалю́ем |
| 2-я ас. |
прымалю́еш |
прымалю́еце |
| 3-я ас. |
прымалю́е |
прымалю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прымалява́ў |
прымалява́лі |
| ж. |
прымалява́ла |
| н. |
прымалява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымалю́й |
прымалю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымалява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыма́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыма́нены |
прыма́неная |
прыма́ненае |
прыма́неныя |
| Р. |
прыма́ненага |
прыма́ненай прыма́ненае |
прыма́ненага |
прыма́неных |
| Д. |
прыма́ненаму |
прыма́ненай |
прыма́ненаму |
прыма́неным |
| В. |
прыма́нены (неадуш.) прыма́ненага (адуш.) |
прыма́неную |
прыма́ненае |
прыма́неныя (неадуш.) прыма́неных (адуш.) |
| Т. |
прыма́неным |
прыма́ненай прыма́ненаю |
прыма́неным |
прыма́ненымі |
| М. |
прыма́неным |
прыма́ненай |
прыма́неным |
прыма́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прыма́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыма́нены |
прыма́неная |
прыма́ненае |
прыма́неныя |
| Р. |
прыма́ненага |
прыма́ненай прыма́ненае |
прыма́ненага |
прыма́неных |
| Д. |
прыма́ненаму |
прыма́ненай |
прыма́ненаму |
прыма́неным |
| В. |
прыма́нены (неадуш.) прыма́ненага (адуш.) |
прыма́неную |
прыма́ненае |
прыма́неныя (неадуш.) прыма́неных (адуш.) |
| Т. |
прыма́неным |
прыма́ненай прыма́ненаю |
прыма́неным |
прыма́ненымі |
| М. |
прыма́неным |
прыма́ненай |
прыма́неным |
прыма́неных |
Кароткая форма: прыма́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прымані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыманю́ |
прыма́нім |
| 2-я ас. |
прыма́ніш |
прыма́ніце |
| 3-я ас. |
прыма́ніць |
прыма́няць |
| Прошлы час |
| м. |
прымані́ў |
прымані́лі |
| ж. |
прымані́ла |
| н. |
прымані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымані́ |
прымані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыма́нлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыма́нлівасць |
| Р. |
прыма́нлівасці |
| Д. |
прыма́нлівасці |
| В. |
прыма́нлівасць |
| Т. |
прыма́нлівасцю |
| М. |
прыма́нлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыма́нне |
| Р. |
прыма́ння |
| Д. |
прыма́нню |
| В. |
прыма́нне |
| Т. |
прыма́ннем |
| М. |
прыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
прыма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыма́ны |
прыма́ная |
прыма́нае |
прыма́ныя |
| Р. |
прыма́нага |
прыма́най прыма́нае |
прыма́нага |
прыма́ных |
| Д. |
прыма́наму |
прыма́най |
прыма́наму |
прыма́ным |
| В. |
прыма́ны (неадуш.) прыма́нага (адуш.) |
прыма́ную |
прыма́нае |
прыма́ныя (неадуш.) прыма́ных (адуш.) |
| Т. |
прыма́ным |
прыма́най прыма́наю |
прыма́ным |
прыма́нымі |
| М. |
прыма́ным |
прыма́най |
прыма́ным |
прыма́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.