Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Сянно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

сянны́

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ся́ння

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ся́ння	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

сянцо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Сянько́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Сянько́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Сянько́ўшчына
Р.	Сянько́ўшчыны
Д.	Сянько́ўшчыне
В.	Сянько́ўшчыну
Т.	Сянько́ўшчынай Сянько́ўшчынаю
М.	Сянько́ўшчыне

сянько́ўшчынскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сянько́ўшчынскі	сянько́ўшчынская	сянько́ўшчынскае	сянько́ўшчынскія
Р.	сянько́ўшчынскага	сянько́ўшчынскай сянько́ўшчынскае	сянько́ўшчынскага	сянько́ўшчынскіх
Д.	сянько́ўшчынскаму	сянько́ўшчынскай	сянько́ўшчынскаму	сянько́ўшчынскім
В.	сянько́ўшчынскі (неадуш.) сянько́ўшчынскага (адуш.)	сянько́ўшчынскую	сянько́ўшчынскае	сянько́ўшчынскія (неадуш.) сянько́ўшчынскіх (адуш.)
Т.	сянько́ўшчынскім	сянько́ўшчынскай сянько́ўшчынскаю	сянько́ўшчынскім	сянько́ўшчынскімі
М.	сянько́ўшчынскім	сянько́ўшчынскай	сянько́ўшчынскім	сянько́ўшчынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сяра́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сяра́дава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

сяра́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сяра́жскі	сяра́жская	сяра́жскае	сяра́жскія
Р.	сяра́жскага	сяра́жскай сяра́жскае	сяра́жскага	сяра́жскіх
Д.	сяра́жскаму	сяра́жскай	сяра́жскаму	сяра́жскім
В.	сяра́жскі (неадуш.) сяра́жскага (адуш.)	сяра́жскую	сяра́жскае	сяра́жскія (неадуш.) сяра́жскіх (адуш.)
Т.	сяра́жскім	сяра́жскай сяра́жскаю	сяра́жскім	сяра́жскімі
М.	сяра́жскім	сяра́жскай	сяра́жскім	сяра́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum