Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ

чыры́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чыры́каю чыры́каем
2-я ас. чыры́каеш чыры́каеце
3-я ас. чыры́кае чыры́каюць
Прошлы час
м. чыры́каў чыры́калі
ж. чыры́кала
н. чыры́кала
Загадны лад
2-я ас. чыры́кай чыры́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чыры́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыры́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чыры́кну чыры́кнем
2-я ас. чыры́кнеш чыры́кнеце
3-я ас. чыры́кне чыры́кнуць
Прошлы час
м. чыры́кнуў чыры́кнулі
ж. чыры́кнула
н. чыры́кнула
Загадны лад
2-я ас. чыры́кні чыры́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чыры́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чы́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чы́рына
Р. Чы́рына
Д. Чы́рыну
В. Чы́рына
Т. Чы́рынам
М. Чы́рыне

чы́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чы́ру чы́рым
2-я ас. чы́рыш чы́рыце
3-я ас. чы́рыць чы́раць
Прошлы час
м. чы́рыў чы́рылі
ж. чы́рыла
н. чы́рыла
Загадны лад
2-я ас. чы́р чы́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чы́рачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чы́сельнік

‘лічнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́сельнік чы́сельнікі
Р. чы́сельніка чы́сельнікаў
Д. чы́сельніку чы́сельнікам
В. чы́сельнік чы́сельнікі
Т. чы́сельнікам чы́сельнікамі
М. чы́сельніку чы́сельніках

Крыніцы: piskunou2012.

чысло́

‘дата’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чысло́ чы́слы
Р. чысла́ чы́сел
чы́слаў
Д. чыслу́ чы́слам
В. чысло́ чы́слы
Т. чысло́м чы́сламі
М. чысле́ чы́слах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́ста

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

чы́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чы́ста чысце́й найчысце́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чыставі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыставі́к чыставікі́
Р. чыставіка́ чыставіко́ў
Д. чыставіку́ чыставіка́м
В. чыставі́к чыставікі́
Т. чыставіко́м чыставіка́мі
М. чыставіку́ чыставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыставу́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыставу́ст чыставу́сты
Р. чыставу́сту чыставу́стаў
Д. чыставу́сту чыставу́стам
В. чыставу́ст чыставу́сты
Т. чыставу́стам чыставу́стамі
М. чыставу́сце чыставу́стах

Крыніцы: piskunou2012.